20 januari 2011De entourage in de Grolsch Veste had zijn sporen duidelijk nagelaten. Een klein half uur na de wedstrijd bevond Berghuis zich nog in de roes van zijn eerste stappen op het Enschedese veld. ‘Het was heel indrukwekkend. Die tribunes, die sfeer. Toen Janko gewisseld werd, ging het hele stadion tekeer, dat is echt fantastisch om mee te maken.’ De middag voor de wedstrijd zaten ze samen op één kamer in het hotel, John en Berghuis. De aanvaller wist al dat hij ging spelen, voor de middenvelder was het uiteindelijk een grote verassing. ‘We lagen in het hotel op dezelfde kamer, Ola zou spelen, dat wisten we. Nou, dan praat je er met elkaar over en dan ga je wel dromen hoor.’
John maakte vervolgens een prima basisdebuut. Eén keer was hij dichtbij een doelpunt. De aanname was goed, op snelheid ging hij alleen op Pasveer af. Maar de afwerking was minder. Voorlangs. Het maakte de feeststemming er niet minder om. ‘Ik heb van tevoren nog contact gehad met m’n broers, Collins en Paddy. De vertelden me dat ik niet zenuwachtig moest zijn. Ik moest gewoon genieten. Dit is natuurlijk waar ik altijd van gedroomd heb. Voor de wedstrijd was het al genieten. In de spelerstunnel hoor je al de sfeer. Maar bij het eerste fluitsignaal ging de knop om. Dan moet je laten zien wat je waard ben. Ik ben tevreden, maar het kan allemaal nog veel beter.’
John kreeg een kwartiertje voor tijd in het veld ‘bezoek’ van zijn jonge collega. Berghuis mocht invallen. ‘Alfred (Schreuder, red.) kwam naar me toe en zei: geniet ervan en probeer ook vooral een doelpuntje te maken.’ De telefoon van de middenvelder bleef onophoudelijk trillen. Berghuis – zoon van oud-international en jeugdtrainer bij FC Twente Frank Berghuis – ontving sms na sms. ‘De mooiste is van m’n ouders. Zij zijn zo trots. Ik heb m’n shirtje meegenomen. Dat geef ik aan m’n moeder.’
