‘In één seizoen twee operaties, maar toch twee Cups gewonnen van Rangers en Celtic’

Geplaatst op 21 mei 2011 door Redactie   ·   1 Reactie

Het ultieme moment van glorie van Theo Snelders
12 mei 1990

In de zomer van 1988 vertrok ik op 24 jarige leeftijd voor 1 miljoen gulden naar Aberdeen FC. Het eerste jaar verkozen tot PLAYERS PLAYER OF THE YEAR 1989, 1e buitenlander en keeper die dit won. Het jaar erna 1990 won Aberdeen speler Jim Bett dit, wij zijn de laatste 2 spelers buiten Old Firm die deze prijs hebben gewonnen. Hier uit blijkt wel dat we een goed team hadden. Vele Schotse Internationals Willie Miller, Alex McLeish, Jim Bett, Charlie Nicholas. In seizoen 1989-1990 wonnen we in oktober 2-1 van Glasgow Rangers de League Cup. Daarna komt Hans Gillhaus over van PSV.

Maar mijn moment van glorie is van 12 mei 1990 FA CUP FINAL,  ABERDEEN FC-CELTIC 0-0 9-8 na penalty’s op Hamden Park voor 65.000 toeschouwers. In december 1989 werd ik geopereerd aan meniscus rechterknie. Op 3 februari 1990 maakte ik m’n rentree maar in die wedstrijd raak ik geblesseerd aan linkerknie. Mijn gedachten waren het seizoen is voorbij. Na operatie door Dr. Vierhout(toen clubarts Twente), vertelde hij me dat ik dit seizoen nog wel weer zou voetballen. Na revalidatie bij Henk Eysink en 3 wedstrijden bij 2e elftal maakte ik begin april comeback tegen Dundee United in 1/2 finale en winnen met 4-0. In competitie spelen we nog 4 wedstrijden waarvan laatste uit bij Celtic. Winnen met 1-3 met veredeld B-team terwijl Celtic met sterkste opstelling speelt.

We vertrekken de dag ervoor, zoals gebruikelijk voor uitwedstrijd, naar Glasgow. Eerst een rondrit door Aberdeen om Chairman Dick Donald op te pikken. Hij heeft altijd z’n box met Quality Street bij zich om uit te delen. Box gaat van speler tot speler en voor we Aberdeen uit zijn, is die leeg. Is een trip van 3 uur voordat we bij hotel zijn. ‘s Avonds eten en dan ga ik naar m’n kamer die ik deel met Paul Mason(ex-Groningen). Wij hebben 3 mnd in hetzelfde hotel gewoond en daarna 5 jaar in dezelfde straat gewoond. Kon het goed met hem vinden. Volgende ochtend is er training, maar dat was nooit verplicht. Beetje losmaken en positiespel totaal 30 min. Ik hield daar niet van en ging vaak wandelen. Wedstijd was om 15 uur. Henk Eysink kwam over met collega en arriveerde deze ochtend en ik had voor hem hetzelfde hotel geboekt. Dus na ontbijt zaten Hans Gillhaus en ik met RTL verslaggever en de net aangekomen gasten te praten over wedstrijd. Om 12 uur pre-match meal; je mocht zelf bepalen wat je at. Ik had kip en veel toast. Naar kamer spullen pakken en dan bespreking. Vertrek naar stadion. Gebeurde niet vaak dat een OLD FIRM team niet de favoriet is en Celtic moet winnen, anders hebben ze geen Europees voetbal. Rod Stewart, de bekendste Celtic-fan, is met prive-jet komen overvliegen. Als je bij Hampden Park arriveert, krijg je vanzelf kippevel. Heel mooie voetbalsfeer. Al veel groen-wit en rood plus het geklik van politie op paard.

Net voordat beide teams het veld opkomen, net voor 15 uur, worden er veel rode balonnen bij het Aberdeen-vak van 25.000 fans in de lucht gelaten en daarna de groen-witte bij de Celtic kant met 40.000 fans. Opkomst op veld is dan ook oorverdovend. De wedstijd is een echt gevecht. Hans Gillhaus was een heel belangrijke speler voor ons, maar hij werd keihard aangepakt door Paul Elliot. De scheidsrechter liet dan ook heel veel toe, zoals gebruikelijk was in het Schotse voetbal. Bij Celtic speelde Pat Bonner, doelman, Paul McStay, spelverdeler, en voorin Jacki Dziekanowski, Poolse aanvaller die goed in bedwang werd gehouden door Alex McLeish en Brian Irvine.
De wedstrijd is heel spannend met geweldige entourage en eindigt in 0-0, ook na verlenging. Voor het eerst in de geschiedenis wordt in Schotland de FA CUP beslist op penalty’s. De penalty’s worden genomen aan de Aberdeen kant. De spanning is te snijden. Na 5 penalty’s hebben beide teams 1 penalty gemist. Pat Bonner vertelt in het voorbij lopen “they hit them well”. De volgende 4 penalty’s per team worden gescoord. Nu vertelt Pat Bonner in het voorbij lopen “we are next”.

De 10e penalty wordt genomen door Anton Rogan. Hij komt aanlopen vanaf middenlijn en is bijna in de 16 meter. Op dat moment draai ik me om en vraag om hulp van de RED ARMY om meer geluid te maken. De scheidsrechter komt naar me toe en vertelt dat het niet geoorloofd is. De speler moet nu nog langer wachten en de decibellen worden flink opgevoerd. Hij heeft een lange aanloop, ik ga als Bruce Grobbelaar met m’n heupen heen en weer, en de bal gaat links laag. Ik duik dezelfde kant op en met linkerhand tik ik de bal uit het doel. Ik kom overeind en maak een gebaar met de vuisten naar onze fans.
Nu moet Brian Irvine de laatste nemen, mist hij dan ben ik de volgende nemer. Gelukkig Brian scoort. Wat een vreugde explosie. What a feeling. In 1 seizoen 2 operaties, maar toch 2 Cups gewonnen van RANGERS en CELTIC.

Theo Snelders (47), de huidige keepertrainer van FC Twente, heeft zelf een fraaie loopbaan als doelman gehad. Hij speelde vele jaren voor FC Twente, waar hij destijds van trainer Fritz Korbach de bijnaam Woeste Sjaak kreeg. Hij speelde tussen 1980 en 1988 205 officiële wedstrijden voor FC Twente, waarna hij overstapte naar Aberdeen, destijds een topclub in Schotland. Daar werd Snelders aan het eind van seizoen 1988/89 uitgeroepen tot meest waardevolle speler in het Schotse betaald voetbal. Na Aberdeen, speelde hij nog voor Glasgow Rangers en MVV. Snelders is eveneens oud-international. Hij maakte deel uit van de Nederlandse selectie op het WK van 1994 in de USA.