De veiling is begonnen en op dit moment schijnt er 75 miljoen euro te zijn geboden voor Frenkie de Jong. Voor mij zijn dit bedragen die bijna niet te bevatten zijn, maar kennelijk zijn ze in deze voetbaltombola normaal geworden. Voorwaarde is natuurlijk wel dat je een gek kunt vinden die er dit geld voor over heeft en het ook kan neertellen. Kennelijk lopen er dit soort gekken rond in de voetballerij. De eigenaren van de clubs die op deze veiling een bod kunnen uitbrengen, hebben namelijk zo veel geld dat ze soms echt van gekkigheid niet weten wat ze er mee moeten doen en bovendien een hobby mag natuurlijk best geld kosten.
Frenkie de Jong is natuurlijk een buitengewoon getalenteerde voetballer en de grote clubs zullen heel ver gaan om hem in te kunnen lijven. Paris Saint-Germain (PSG) heeft een openingsbod uitgebracht van 75 miljoen euro, maar ik verwacht dat Bayern, Manchester City en Barcelona nog wel met een hoger bod zullen komen.
Het bod op de Jong is zo extreem,dat de koers van het aandeel Ajax tot recordhoogte is gestegen. Dat zegt natuurlijk veel, maar zeker is dat ook PSG van deze aankoop gaat profiteren ondanks een investering van 75 miljoen. De seizoenkaarten blijven namelijk in trek, de prijzen worden mogelijk verhoogd en meedoen in Europa levert tientallen miljoenen extra op. Dat De Jong hieraan een bijdrage kan leveren is natuurlijk niet zo gek gezien. Met de aankoop van De Jong wordt echter niet alleen op het veld geld verdiend, maar vooral buiten het veld. Alleen al de verkoop van shirts en andere merchandising rond een speler in deze prijsklasse levert een club miljoenen extra op. Het gaat tegenwoordig veel meer om het product dan om de mens. Dat laatste speelt voor de kopers namelijk geen enkele rol, voetballers op dit niveau zijn gewoon handelswaar geworden, en de prijs? Dat is mij wel duidelijk: ‘Wat de gek ervoor geeft’ en als er verlies op deze koop wordt geleden dan trekken deze eigenaren gewoon weer de knip.
Natuurlijk profiteren de voetballers van deze gekkigheid binnen de voetballerij, maar het feit dat deze voetballers alleen nog maar gezien worden als handelswaar heeft natuurlijk ook een schaduwzijde. De druk om dit soort bedragen waar te kunnen maken is enorm en niet iedere voetballer is hier tegen bestand. Geld is heel makkelijk, maar ook in de voetballerij maakt dit niet gelukkig.
We zijn in mijn optiek met z’n allen de weg kwijt, maar dat komt waarschijnlijk ook omdat ik niet in de positie verkeer om financieel dit soort gekke dingen te doen. Ik heb een aantal jaren binnen een betaald voetbalorganisatie rondgelopen, maar kennelijk zijn er in 25 jaar zoveel zaken veranderd dat ik er inmiddels geen verstand meer van heb. Gek genoeg vind ik dat helemaal niet erg.
Chris Walraven
