Afgelopen zondag speelden we bij HCQZ in Nijmegen, altijd een lastige tegenstander met een luidruchtig thuispubliek. Op de terugweg voltrok zich vlak voor onze ogen een verkeersongeval, waarbij al snel duidelijk was dat één van de twee inzittenden het niet overleefd had. Onze coach was als één van de eersten aanwezig en kon niets anders dan constateren dat het helemaal mis was.
Mooi om te zien was hoe van alle kanten goedwillende omstanders toesnelden om te redden wat er nog te redden viel. Een langsrijdende chirurg bood onmiddellijk zijn diensten aan om de bijrijder te verzorgen. Mannen van de Wegenwacht kwamen helpen om het verkeer te regelen. Maar er waren ook de onvermijdelijke mestkevers die een foto maakten. En aan de andere kant ontstond de kennelijk al even onvermijdelijke kijkersfile. Kijkersfile, ik kan het woord na zondag niet meer horen. De politie, de brandweer en de ambulance waren snel ter plekke, voor ons het sein om in te stappen en door te rijden, terug naar Enschede.
Zelf had ik geen hand uitgestoken, te verbijsterd om te zien wat er gebeurd was. Wel heb ik een ouder echtpaar in de berm van de snelweg proberen te troosten, die mensen waren er serieus slecht aan toe. Misschien heb ik daar ‘s nachts nog wel de meeste last van. Oh ja, we hebben gewonnen, met 5-2. Lekker belangrijk. Ik zie nog steeds die auto door de lucht zweven. En dan die knal.
Peter Bonder
