Deze week werd mijn maandag verpest door een weerbarstige, refurbished iMac uit 2010. De bits en bytes leken als dikke applestroop door mijn datakabels te stromen, toetsaanslagen werden met een vertraging van twintig seconden op mijn scherm weergegeven. Een uitgebreide instructie van Appletips over het opschonen en versnellen van het apparaat leidde tot nul en generlei resultaat. Vlak voor het moment dat ik mijn toetsenbord door het Applescherm ging rammen besloot ik dat het verstandiger zou zijn om maar even een boterhammetje met appelstroop te gaan eten en mijn krantje te pakken.
‘Investeren in natuurgebieden betaalt zich uit,’ chocoladeletterde Tubantia. Uit een onderzoek van Staatsbosbeheer blijkt dat natuurgebieden in Overijssel 21 miljoen bezoekers trekken, die 160 miljoen uitgeven en verleid moeten worden nog veel meer te besteden. Deze getallen zouden het economische belang van de natuur onderstrepen. Alleen al ‘mijn’ Sallandse Heuvelrug trekt jaarlijks 800.000 bezoekers. Ook werd geconcludeerd dat de gemeenten in onze provincie meer moeten doen om het aandeel van de natuur in de vrijetijdseconomie te verbeteren. Ondertussen liet ik mij de boterhammetjes goed smaken.
Na het eten was mijn apparaatfrustratie wat bekoeld. Ik rukte de stekkers uit de achterkant van de Apple en borg de weerbarstige machine op in mijn nieuwe kantoorkastruimte. Vervolgens was het even wennen aan het veel kleinere scherm van mijn MacBook Air laptop maar de snelheid van het apparaat deed mij de ellende van die ochtend snel vergeten. Eind van de middag besloot ik de loopschoenen aan te trekken en een uurtje de berg in te rennen. Bewegen in de buitenlucht heeft altijd een helende uitwerking op geest en hersenen.
Ik stak het spoor over en liep via het Beukenlaantje de berg op. De akkers op de eerder dit jaar dood en geel gespoten enk waren links en rechts ingeplant met mais. De berg was een oase van rust, ik was de enige van 800.000 bezoekers in het gebied. De herinnering aan mijn Applellende eerder die dag toverde een glimlach op mijn gezicht. Langs de vogelloze akkers terug naar Holten hollend, realiseerde ik mij dat ik nog slechts enkele weken zou kunnen genieten van het zicht dat zal verdwijnen achter manshoge maismuren. En Staatsbosbeheer heeft in het snotje hoe het natuurmodel economisch in elkaar zit. De volgende stap: een hek om de berg heen en parkeer- en entreegeld heffen?
Theo de Rooij
