Zondag 24 november 2024
Twentesport

Puur

Geplaatst op 6 augustus 2019 door   ·   1 Reactie

Het zal ook de voetbalhater niet zijn ontgaan: de competitie is weer begonnen. De transfermarkt is – of zeg ik iets doms – gesloten, jongens die handig zijn met de bal incasseren miljoenen, vermogende oliesjeiks of andere entrepreneurs kopen hele elftallen inclusief opstallen op, journalisten beschouwen voor, verslaan tijdens en herkauwen na een wedstrijd. Grijze en kalende mannen in hun tweede puberteit geinen er met betrekking tot het concept voetbal, in de meest brede zin, onophoudelijk op los. Hier staat een man in een achterlijk pak de mascotte te spelen, daar loopt een kip, elders slaan hunnen op trommels en menen dat grens en scheids blind en achterlijk zijn. Politiemensen draaien overuren.

U merkt wellicht, dat ik de voetbalsport geen warm hart toedraag. Of beter: als sport is voetbal geweldig, maar de randverschijnselen ontnemen het zicht op het spel en dat is knap waardeloos. Waar is er nog sprake van pure sportbeleving? In de lagere elftallen wellicht. Maar ook daar kijkt men tv, zelfs op de B- en C-velden timmeren asoos er lustig op los, ook hier is men de onschuld ver voorbij. Zelfs grensrechters laten zich er soms gaan.

De Tour de France vond ik geweldig, maar men kan geen renner zwoegend de etappe zien winnen, of er speelt “doping!” door je hoofd. Men rijdt ook zonder aarzeling de concurrentie de berm of de toeschouwers in.

U veronderstelt dat ik ga roepen dat hardlopen nog vrij van smetten is, maar ik kan moeilijk om de discussie heen die speelt bij de verhouding tussen vrouwelijke atleten in het algemeen en hun testosterongehalte in het bijzonder. De jaren zeventig en tachtig waren, wie zich de zeer mannelijke kogelstoters uit de Oostbloklanden voor de geest haalt, ook al zo’n atletisch dieptepunt. Wie zegt dat het thans anders is.

In de kring van dilettantische sporters is er nog sprake van pure prestaties. Althans: zo veronderstellen wij. Wie in sportief opzicht een beetje aan keutelt, wat moeizaam de ene voet voor de andere zet, de bal verkeert raakt, de speer juist voorbij de eigen tenen in de grond plant: die zal het jeuken of er middelen zijn die je vijf seconden sneller maken of je in staat stellen langdurig achtereen te laten klunzen.

Helemaal zeker ben ik overigens niet. Wie zegt dat er geen trimmer is die bij de regionale kampioenschappen in een of andere negorij naar verboden stimulerende middelen grijpt? En aldus zich de beste van, pak ‘m beet, Zuidwest Drenthe mag noemen? Geen official zal naar pis vragen, juryleden nemen geen bloedstaal af, wie maalt om wat iemand heeft geslikt, gesnoven of geïnjecteerd.
Ik wil maar zeggen: ik was Nederlands kampioen hoogspringen bij de mannen tussen 60 en 65 jaar. Er werd niet gecontroleerd. Ik beweer niet, dat ik wat illegaals genomen heb. Maar er is, zo weet ik, springstof in de handel. Meer zeg ik niet.

Erik Endlich

Delen is sportief

Reacties (1)

  1. Theo says:

    Lekker op je klapstoeltje op de stoep voor je huis de zomeravondvierdaagse zien langstrekken. En voorzichtig gaan zitten want die stoeltjes hebben soms een eigenwijs willetje 😉




Archief