RTL4 nieuwsitem 5 november jongstleden. ‘Een keer per week vijftig minuten joggen is gezonder dan elke dag hardlopen’. Aldus Australische wetenschappers. Vrijwel onmiddellijk klonk het WhatsApp-tingeltje van eega Marian op mijn mobiel: ‘Veel hardlopen is helemaal niet gezond.’ En ik hoorde haar stem door mijn hoofd galmen: ‘Is dat nou nodig, dat hardlopen? Er blijft niets meer van je over!’
Sinds 2014 heb ik het hardlopen herontdekt. Mijn conditie bouw ik op en onderhoud ik met drie- vierwekelijkse hardlooprondjes in de Holterberg of rond de Zuurberg. Ik fiets of mountainbike vrijwel nooit meer in mijn uppie en spring vrijwel uitsluitend op uitnodiging of georganiseerd tijdens fietsfeestjes op het rijwiel. Om dan vast te stellen dat mijn fietstalent nog onveranderd groot is. Andersom zou het niet werken. Als actief sportief fietser zo nu en dan een loopje doen levert frustratie en vooral zware en zere benen op.
Tijdens de RTL-uitzending schoot een Leids onderzoek uit 2017 naar het prestatie verhogende effect van EPO door mijn hoofd. Een groep toerfietsers werd dubbelblind met placebo’s en EPO enkele maanden voorbereid op een beklimming van de Ventoux. Na de beklimming bleek dat de EPO fietsers geen voordeel hadden ondervonden van het middel. De conclusie van dit klinisch speurwerk luidde: bijgeloof. Deze wetenschappers gingen echter te gemakkelijk voorbij aan het belangrijkste criterium voor de effectiviteit van ‘doping’: mate van getraindheid. Volgens een Canadese onderzoeker bereikt een sporter zijn topniveau als hij 10.000 uur trainingsarbeid of competitie heeft ondergaan. Pas dan wordt het effect van prestatie verhogende middelen echt zichtbaar. Eén luttel procentje of minder kan beslissen over winst of verlies. Ik had de wetenschappers met mijn boerenverstand wel kunnen uitleggen dat de EPO proefkonijnen niet rapper zouden gaan rijden.
Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat in Australië iets dergelijks aan hand moet zijn geweest. Als de gemiddelde westerse mens regelmatig gaat hardlopen is dat vragen om problemen. Alleen al in ons land is 52% van de bevolking ‘te zwaar’. Wekelijks drie keer hollen zonder voorafgaand sportmedisch onderzoek, maandenlange voorbereiding, oefening en passende lifestyle levert slijtende knieën, ontstekende pezen en krakende heupen op. En dat zijn nog de minste problemen. Op zondagmiddag 50 minuten in het bos wandelen levert voor de meerderheid inderdaad het minste risico en de grootste gezondheidswinst op. Wat een schetenwappers.
Theo de Rooij
