Zonder Campagnolo zou de sportieve fiets- en wielerwereld er heel anders hebben uitgezien. In 1933 richtte de Italiaan Tulio Campagnolo het bedrijf op dat gedurende decennia de liefhebbende en professionele fietsers zou voorzien van qua functie en design prachtige onderdelen. De eerste Campagnolo derailleur (foto) zorgde in 1951 voor een revolutie in het accuraat schakelen. Tot midden tachtiger jaren van de vorige eeuw vormde dit vrijwel ongewijzigde designicoon de standaard en het hart van de onderdelengroep.
Begin 1974 schafte ik als startend en talentvol wielrenner mijn eerste, op de tuinderij van vader zuurverdiende racefiets aan. Het was een opknappertje, voorzien van vooral Franse componenten. Campagnolo onderdelen waren voor mij op dat moment veel te duur. Gedurende twee jaar slaagde ik er als juniorrenner in om met mijn tweedehandsje de aanvankelijk veel beter geachte tegenstand regelmatig op achterstand te fietsen. Mijn zelf bij elkaar gezwoegde fiets werd mijn statement. Nederlandse opponenten reden veelal op glimmende Italiaanse karretjes van het merk Colnago, voorzien van de beste en duurste Campagnolo onderdelen. Hetzij door ouders of omgeving gesponsord, met halve dagen baantjes bij elkaar geklust dan wel betaald met uitkeringsgeld. In 1975 zette ik met mijn kluskarretje de met Campagnolo uitgeruste wereldtop regelmatig te kijk. Wat was ik trots op mijn tweewieler! Vanaf 1976 werd ik als amateur gesponsord door Gazelle en Campagnolo. Het was mijn eerste persoonlijke en ook nog eens gratis kennismaking met het merk. Sindsdien heb ik nooit meer voor een racefiets hoeven te betalen.
Vanaf de tweede helft van de tachtiger jaren verloor Campagnolo de strijd om de gunst van de sportieve fietser van de innovatieve Japanse onderdelenfabrikant Shimano. Het is een nichemerk geworden, gewild door de merktrouwe fietser met een hang naar design en nostalgie. Voor de liefhebbers van de oude, vintage, stalen fietsen is Campagnolo echter nog altijd de standaard. En er is een levendige, internationale handel in de oude onderdelen ontstaan. Campagnolo: in 1974 te hoog gegrepen voor mijn beurs, van 1976 tot en met 1989 gesponsord en vanaf 1990 van mijn fietsen verbannen door Shimano. Maar nu weer terug als kloppend hart van mijn iconische en originele TI-Raleigh fiets uit begin tachtiger jaren. De vele liefhebbers brengen dit hart tot leven. Tegen gunning, ruilhandel en soms betaling. Het wiel is rond.
Theo de Rooij
Mooi verhaal waarde naamgenoot! Goed geschreven ook, maar effe één dingetje: Was Shimano niet al veel eerder geintroduceerd door Freddy Maertens op Flandria? Ergens halverwege jaren ’70?
Dat klopt Theo, Flandria-Velda. Vervolgens heb ik in 1980-81 ook twee jaar Shimano gereden bij IJsboerke en Capri Sonne. Vanaf 2e helft 80-er jaren verloor Campagnolo echt, vanzelfsprekend niet zonder slag of stoot
Hoi Theo, en als nu we nu toch gaan muggeziften, volgens mij dateert het ontwerp van de derailleur al van voor de 2e wereldoorlog. Volgens mij vroeg Tullio er al eerder patent op aan.
Gaaf als je af en toe eens op ebay kijkt wat een Campa super record voor bedragen moet opbrengen .
Heb deze Campagnolo achterderailleur op een Locomotief racefiets type Tour de Frans uit 1951
Herstel Tour de France