Wat hij kan , kan ik ook, zal Wesley Sneijder hebben gedacht toen hij hoorde van de terugkeer van Arjen Robben naar FC Groningen. Hij herinnerde zich FC Utrecht nog de club waar hij nooit begon, want Ajax pikte hem al op toen hij nog in de spreekwoordelijke kinderstoel zat. En dus vinden de fans dat het nu als nabrander nog een jaartje moet gebeuren. De vraag is alleen of Sneijder nog nog kan wat Robben kan.
De inlijving bij FC Utrecht wordt, lees ik, steeds waarschijnlijker, want er wordt over geschreven in de Utrechtse stadskrant, plus dat de fans het willen. Da roept meteen een eerste probleem op, want fans kunnen zingen, loven, steunen, aanvuren, opspringen, aanmoedigen en vervloekschelden, maar leven als een topsporter is andere koek en niet hun lievelingskostje. En rationeel een paar dingen afwegen is ook niet hun ding.
De recordinternational van Ondiep schijnt niettemin serieus na te denken over een memorabele comeback als speler bij de club van Nieuw Galgenwaard. Hij staat in contact met een performancecoach die enthousiast is over een terugkeer op het platform, waar alles nooit begon, wat hem uiteindelijk bij grote clubs bracht, 134 optredens in Oranje opleverde en dienstverbanden bij achtereenvolgens Ajax, Real Madrid, Inter Milan, Galatasaray, Nice en Al-Gharafa. Die laatste club was een passend afscheid, een bak met veel zand en nog meer geld. Tussendoor heeft hij ook nog een tijdje met Yolanthe gespeeld en het schijnt volgens sommige bladen zo te zijn dat die breuk wellicht wordt geheeld.
Dat zou heel goed kunnen, maar het ksn ook genadeloos slecht aflopen, maar dat lijkt me altijd nog beter dan het herstellen van de banden als speler van FC Utrecht. Het zal dan ook niet gebeuren, mag iedereen hopen.
Scipio
