De zaterdagochtend was nog jong toen mijn telefoon ging. Ik zag meteen op het lcd-schermpje dat het Marco was, een fanatieke supporter van FC Twente, die helemaal leip is van Luuk de Jong. Sinds de spits uit Doetinchem bij de FC speelde – tien jaar geleden alweer – is deze Marco gegrepen door de ongepolijste, nijvere aanvaller die thans voor Sevilla speelt en afgelopen vrijdag zijn naam voor eeuwig verbond aan de gewonnen finale in de Europa League. Ik neem aan dat je dat gezien hebt.
Al een jaar of dertig is deze Marco fan van de FC. Vanaf het kampioensjaar 2010 houdt hij prominente plekken op zijn lichaam vrij voor tattoos van spelers die zijn hart gestolen hebben. Zo uit hij zijn liefde voor de club en voor de spelers die hij aanziet voor opperwezens. Blaise NKufo staat op de borst boven zijn hart met het logo van de FC ernaast. Naam en handtekening van Wout Brama staan gegrift in een van de onderarmen, omdat hij de meeste Europese wedstrijden van de FC op zijn naam heeft staan . Sander Boschker, een andere recordman, staat er intussen ook op, Nick Marsman zelfs en ook nog de naam van oud-FC-trainer (Rini Coolen) kreeg een plek op de huid van de Hengeloër.
Luuk de Jong beschouwt hij als een vriend. Als vanaf de tijd dat hij doelpunten maakte voor de FC. Marco was in die tijd verslaafd aan drogbrokjes. Al slenterend door de binnenstad van Enschede kwam hij de jonge spits op een dag tegen. Hij sprak hem enigszins beschroomd aan en vroeg om wat geld. De Jong trok zijn portemonnee en gaf hem een bedragje zodat hij weer even voort kon. De andere dag gaf Marco het geld volgens afspraak terug en kreeg er een shirt van De Jong bij. Zo begon de speciale connectie tussen de fan en de aanstaande topvoetballer. Hij zat meteen en voor altijd diep in Marco’s voetbalhart. Uiteraard moest zijn naam ook in de huid gegraveerd worden. Daarvoor kreeg hij het verzoek om dat in Zutphen te doen, want daar zit schijnbaar een speciale letterzetter. De Jong deed het en betaalde ook nog de helft mee van de kosten. Omdat hij die tattoo op Marco’s huid zelf ook wel eervol vond.
Later regelde hij kaartjes voor Marco bij Mönchengladbach, Newcastle en PSV. Op de dagen dat de Eindhovenaren kampioen konden worden, zat hij niet bij de FC in Vak P, maar bij PSV op de tribune. Vanwege Luuk de Jong. Waarom toch die enorme adoratie, vroeg ik hem. ‘Heel simpel’, antwoordde Marco. ‘Hij is rustig, relaxt, altijd aardig en heeft geen kapsones. Dat is het eigenlijk.’
Vorig jaar legde Marco een paar centen opzij om met een vriend naar Sevilla af te reizen voor een mooi wedstrijdje. Overigens zonder De Jong gesproken te hebben. Hij heeft het telefoonnummer niet meer. Maar een shirt van zijn idool kocht hij wel. De winkelbediende had hem verbaasd aangekeken. Luuk de Jong was een paar maand geleden nog bepaald geen crack in de hoofdstad van Andalusië.
Afgelopen vrijdagavond werd dat ineens totaal anders. En Marco had een overheerlijk avondje. Want De Jong was in topvorm, scoorde twee fameuze doelpunten, werd man of the match en is nu een onvergetelijke held in Sevilla. Daarover wilde de opperfan in euforische stemming afgelopen zaterdagochtend nog even met mij napraten. Hij had van geluk nauwelijks geslapen. De kopballen van Luuk hadden bijna voortdurend door zijn hoofd gespookt. Mooi toch.
