Terwijl ik onlangs het belang van een goede voeding onder uw aandacht bracht, wil ik thans uiteen zetten hoezeer doping uw prestaties een boost kunnen geven. Om maar vast de conclusie met u te delen: je kunt eenvoudigweg niet zonder.
Voordat ik u aanzet tot het grijpen van een anabole-injectie om deze vervolgens in een bil te planten: niet doen. Het mag niet. Op den duur is het bovendien schadelijk, dat zich mogelijk uit in onnatuurlijk ogende uiterst dikke billen, of het neerzetten van prestaties die geen mens – bij u in ieder geval – had zien aankomen. Neen, ik doel op een heel ander soort doping.
Overigens, en voordat ik u de niet verboden middelen voorhoud, toen de NK Masters nog doorgang zou vinden werd de bejaarde atleet met het volgende bericht gewaarschuwd: ‘Bedenk, dat er mogelijk controle plaatsvindt op doping. Er is een leermodule voorhanden, waarvoor u zich kunt opgeven en waarin duidelijk wordt wat wel en niet geoorloofd is.’
Het is vervolgens de vraag welke uiterst trieste figuur zich voor een NK voor veteranen volstopt met een cocktail aan hormonale en andere stimulerende middelen teneinde in bijvoorbeeld de klasse M60 bij het verspringen enkele decimeters verder te springen. Aan de andere kant: dit land lijkt vol met frustro’s die er alles aan doen om boven de middelmaat uit te stijgen. Ik ben er zo een, zij het met legale middelen.
Toch kan u ook ongewild uit de wedstrijd worden gehaald, betrapt op iets waarvan u het bestaan niet wist. Vitaminepreparaten, energiedrankjes, zetpillen, oogdruppels, spierzalf: het kan maar zo dat u plotseling rent als de wind, schier oneindig blijft zweven boven de lat of iets zwaars richting een jurylid lanceert, die meende dat hij wel op veilige afstand stond. Maar er is meer: 20 koppen koffie en heus: de banaan. Cafeïne, mits dus in grote hoeveelheden ingenomen – een gemiddelde Tukker komt een heel eind – en u wordt van het veld of uit de zaal gehaald, de dopingautoriteiten vervolgen u en berooid en uitgekotst door uw sportbond wordt u onder een andere naam lid van bijvoorbeeld een croquetclub.
Wat mag nog wel, zo vraagt u mij – en terecht. U heeft het niet van mij, maar: rozebottel sap. Fijn gestampte berkenschors. Drie dragees Ibuprofen. Een likje Kukident. Kloten van de bok.
Het niet meteen van de daken schreeuwen alstublieft, de dopepolitie is overal en rust nooit, voor je het weet staan genoemde goederen weer op een lijst en moeten we op zoek naar exotische troep als Valeriaanwortel, moeflonhaar of toendramos.
Enfin, nu vooralsnog geen wedstrijd op het atletiekprogramma staat is het vanzelf zinloos om de nodige middelen te snuiven, injecteren of slikken. Geen doping dus, maar misschien wel dope. Er rest ons immers niets anders dan te relaxen en betere tijden af te wachten, hoe kan dat beter met geestverruimende middelen. Daarom dudes: get doped.
Erik Endlich
