Natuurlijk, dit was het jaar van corona, maar als er iemand is voor wie ik in 2020 steeds meer respect heb gekregen, dan is het Johan Derksen. Niemand die zo in het pak genaaid is door één van zijn vaste medewerkers en door zo velen in de steek is gelaten. Het absolute dieptepunt was de speciale uitzending van Veronica Inside na die flauwe Zwarte Piet-grap over Akwasi. Arie Boomsma, de zelfbenoemde Gauleiter van de politieke correctheids-Gestapo, had een oekaze doen uitgaan waarin de sponsors werden opgeroepen om hun steun in te trekken, waarna ik mijn vrouw opdracht heb gegeven om nooit meer kiwi’s van het merk Zespri te kopen. Dat zal die kruiperige kruisbesplukkers leren. Enfin, om op die avond terug te komen: aan tafel zat ook de charmante advocate Natacha Harlequin, die het voortreffelijk deed en aanvankelijk het ijs leek te doen breken.
Maar toen kwam die vervelende klier van Dries Boussatta aan het woord, die zich kennelijk had voorgenomen om vol op het orgel in de slachtofferrol te gaan met onbewezen lulverhalen over zogenaamde discriminatie bij AZ in de tijd dat halve stadions zongen dat zijn moeder een snor had. (Waarop Gijp ooit eens reageerde met: ‘Nou, als zoveel mensen dat zingen dan zal er misschien wel een kern van waarheid in zitten.’) En intussen zat Genee de boel als een burgemeester in oorlogstijd een beetje op te poken, waarop De Snor nog net niet woedend voortijdig de studio verliet. Het was een verloren avond waarvan niemand zich de winnaar mocht noemen.
De rest is geschiedenis: John de Mol liet even weten wie er ook alweer de baas is en sindsdien zit het trio tot mijn heimelijke genoegen weer elke maandag en vrijdag vrolijk bij elkaar, alsof er niets gebeurd is, behalve dat Johan intussen de helft van zijn honorarium aan twee goede doelen schenkt. Hij is er nog lang niet klaar mee, zo zegt hij in een interview met Elsevier: ‘Zodra ik stop ben ik in één klap een oude man.’ En hij geeft het voorbeeld van leeftijdgenoten in Grolloo, het dorp in Drente waar hij woont. Gepensioneerde mannen hebben er samen blokfluitles en dat ziet hij zichzelf toch echt niet doen. Want het beeld van Johan Derksen met een blokfluit is net zo geloofwaardig als Mark Rutte die zijn verantwoordelijkheid neemt. En misschien wil hij eindelijk ook eens toegeven dat Joel Drommel gewoon een prima keeper is. Hoe dan ook wens ik hem, en alle lezers van deze rubriek, een Arie Boomsmaproof en dus heel gelukkig Johanjaar.
Peter Bonder
