Volgens een sportmarketeer zijn de 555 miljoen euro’s die Lionel Messi in vier jaar bij Barcelona binnenharkte, goed besteed omdat de merchandising in shirtjes met zijn naam achterop een veelvoud opbrengt. Het feit dat ik de woorden sportmarketeer en merchandising in één zin gebruik, bewijst meteen dat het met het voetbal niet de goede kant op gaat. De tijd dat een jeugdspeler van FC Twente een nieuwe Zundapp kreeg als hij zijn eerste contract ondertekende, ligt ver achter ons. Roman Abramovich is met een geschat vermogen van dik tien miljard één van de rijkste mensen ter wereld. Als eigenaar van Chelsea betaalde hij sinds zijn entree in 2003 alleen al aan afkoopsommen vanwege de ontslagen van tien trainers ruim honderd miljoen. Zijn vrouw kreeg bij de scheiding driehonderd miljoen mee en is omgerekend dus zo’n dertig trainers waard. Of meer dan de helft van Messi, het is maar hoe je het bekijkt.
Zulke getallen spelen in Nederland niet, maar toch zijn er ook hier rampgevallen van het kapitalisme zichtbaar. Neem nou de Katwijkse visserszoon Dirk Kuyt, die zich zo graag op zijn eenvoudige afkomst en status van family man laat voorstaan. Hij bouwde voor zichzelf en zijn gezin (vrouw, vier kinderen) een wanstaltig pronkpaleis op 4.400 vierkante meter aan het strand van Noordwijk en liet dit inrichten door een bordeeldesigner, met veel flatscreens en whirlpools, kortom het bewijs dat veel geld (zes miljoen in dit geval) en goede smaak zelden samen gaan. Intussen is hij gescheiden, woont hij in Huis ter Duin (minimaal 140 euro per nacht) en heeft hij een relatie met een lokaal raadslid van het CDA. Verder is hij op bezoek geweest bij de botoxdokter en het resultaat daarvan is volgens ervaringsdeskundige Patty Brard niet geheel geslaagd. Ik vond hem nog het meest op Hugo de Jonge lijken. Maar of dat nou een compliment is?
Peter Bonder
