ENSCHEDE – Het was vanmiddag het oude liedje dat het hele seizoen al dreint in de Veste van FC Twente. Goed beginnen, vaak de openingstreffer scoren, geregeld door Danilo, om vervolgens richting het eind alles uit handen te laten vallen. Het was precies wat er vanmiddag thuis tegen FC Utrecht gebeurde, want na bij rust op een 1-0 voorsprong te hebben gestaan ging het in de tweede helft opnieuw mis en stond er na negentig minuten 1-2 op het scorebord.
De roodhemden startten als vaker vitaal en venijnig, met geregeld aangenaam ogende aanvallen. Het leidde ook tot kansen, maar als zo vaak op finale momenten ontbraken vaak het raffinement en precisie en anders wel geluk. Toch was FC Twente heer en meester en toen Danilo na een klein half uur wel wist te scoren leek het een in alle opzichten heerlijke middag te worden, met ook op de tribune eindelijk weer publiek en mede door de stand veel sfeer.
Niettemin was een euvel dat FC Twente het hele jaar al parten speelt ook meteen weer snel zichtbaar: niet doorduwen, de boel te makkelijk nemen, kansen wel creëren, maar niet benutten. Dat is de ploeg al zo vaak dit seizoen op de emmer gevroren. En nu weer.
In de tweede helft bleek dat FC Twente door de score niet op te voeren de tegenstander in leven had gelaten en dat die opponenten daarvan gebruik zouden maken. De ploeg van trainer René Hake stelde binnen een kwartier na rust orde op zaken. Sander van der Streek om te beginnen en Gyrano Kerk kregen de gelegenheid om het af te maken. Het had ook nog 1-3 kunnen worden als Van der Streek een penalty had benut, maar Utrechters waren de beroerdsten niet.
René Hake heeft de Veste van Twente wel eens minder tevreden verlaten…
