Het was mooi om te zien hoe Kiki Bertens vandaag eindelijk weer passie en klasse in haar spel legde, met veel spin en enorme overtuiging. Het leek na de troosteloze nederlaag in het enkelspel van de Olympische Spelen een roemloos van einde te worden van een der grootste Nederlandse talenten van deze eeuw op het tenniscourt.
Bertens is door fysieke kwetsuren en (daar mede uit voortvloeiende) mentale tegenslag al een poos iemand die meer tegen zichzelf tennist dan tegen welke tegenstander dan ook. Ze ging in Tokyo roemloos ten onder in het enkelspel, maar toonde zich na die opdonder toch veerkrachtig, want zei nu alles de dubbel en de mixdubbel te zetten. En warempel, ze won met teamgenoot Demi Schuurs vandaag de eerste ronde van het vrouwendubbeltoernooi het Franse duo Caroline Garcia en Kristina Mladenovic. Dat ging niet zonder moeite, maar het ging.
Nog mooier dan de winst was de ontlading na de partij. Pure emotie, op de knieën, handen ten hemel en alle denkbare uitingen van menselijke emotie en devotie. Dit was wat je haar gunde.
Want wát een enorme mentale mokerslagen kreeg de 29-jarige Bertens sw afgelopen jaren te verduren, , veelal toe te schrijven aan een hardnekkige achillespees, die al jaren niet meer kon wat het hoofd verordonneerde. Het ging steeds moeilijker, hoe vaak Bertens (en haar artsen en coaches) haar ook naar het oude en vertrouwde niveau trachtten te praten en de opereren.
Bertens, de huidige nummer 21 op de wereldranglijst, wist dat en besloot dat de Olympische Spelen van 2021 het slotstuk van haar loopbaan zouden betekenen. Om op een nog altijd redelijk niveau, zij het ondertussen net ónder de wereldtop, een prachtige carrière te beëindigen. Ze besloot op alle drie de olympische disciplines mee te doen: enkelspel, dubbelspel en mixdubbel.
In het enkelspel ging het al meteen mis, want Bertens moest de eerste ronde van het olympisch tennistoernooi al buigen. De nummer 21 van de wereld verloor met 4-6, 6-3, 4-6 van Markéta Vondrousova, die met 4-6, 6-3, 4-6 te sterk bleek. De nummer 41 van de huidige mondiale lijst sloeg haar afgemeten van de baan.
Opvallend hoe Bertens ermee omging, reëel, ook al was het volgens haar ‘gewoon kut natuurlijk’, maar ze zei het met opgeheven hoofd. Het was haar laatste enkelspel. En ze legde meteen de focus bij de volgende expeditie: haar laatste vrouwendubbel. Die wedstrijd was vandaag en die won ze dus met Demi Schuurs. En dan wacht ook nog het gemengd dubbel met Jean-Julien Rojer.
Zo krijgt de diva van het Nederlandse vrouwentennis van deze eeuw, een tijdje de nummer vier van de wereld, toch nog een waardig afscheid. Niet dat ze in vouwendubbel en mixdubbel met haart partner tot de titelfavorieten behoort, maar ze stáát er, zoals het hoort als he gaat om de na Bettie Stöve beste tennisster die Nederland heeft voortgebracht, met vier WTA-titels. Het mooiste zou zijn als Bertens het olympisch dubbelspel zou winnen, wan die ontbreekt nog op haar palmares.
Het afscheid van Bertens al internationaal tennisster is in zekere zin vergelijkbaar met dat van Epke Zonderland en zou het na afloop van deze Olympische Spelen ook moeten worden benaderd. Wat mij betreft zijn de sportvrouw de sportman van het jaar al bekend.
Scipio
