Zelden heb ik iemand zoveel krokodillentranen zien schreien als Lionel Messi voor, tijdens en na die persconferentie vanwege zijn afscheid bij FC Barcelona. De man heeft bij de Catalaanse club, waar de fans het geld bij elkaar moeten schrapen om een kaartje, laat staan een seizoenkaart te kopen, een vermogen van om en nabij het miljard euro bij elkaar geschopt. In het laatste seizoen bedroeg zijn jaarsalaris 138 miljoen, exclusief een tekenbonus van 115 miljoen en een loyaliteitspremie van 78 miljoen. Daartegenover stond weliswaar een veelvoud aan inkomsten uit merchanidising via de verkoop van shirtjes en andere, veel te dure souvenirs, maar per saldo heeft hij de club met zijn waanzinnige inkomens aan de rand van de afgrond gebracht. En nu de Spaanse bond het (eindelijk) wel mooi geweest vindt, gaat hij een portie huilie huilie doen om vervolgens (betaald door Qatar) voor 40 miljoen per jaar naar Paris St. German te gaan, waar hij – let op – het rugnummer tien weigert omdat dat al in het bezit is van zijn grote vriend Neymar. Deze nobele vorm van actieve zelfopoffering zou bijna ontroerend zijn als het allemaal niet zo schaamteloos vernederend en beledigend was voor alle Barcelona-fans, die zich nu wanhopig afvragen wat ze met die rare Memphis aanmoeten.
De enige die ik het van harte gun, is hun trainer Ronald Koeman, die nu ook zelf eens aan den lijve voelt hoe het is om bedrogen te worden en te ervaren dat het voetbal failliet is, niet alleen financieel, maar vooral ook moreel en sportief. En hé, ik doe er zelf ook aan mee, moet ik tot mijn deemoed erkennen. Mede dankzij mijn 215 euro voor een seizoenkaart bij FC Twente draag ik er aan bij, dat een middelmatige voetballer als Robin Pröpper van 200.000 euro per jaar bij Heracles, wat ik al achterlijk veel geld vind, in de Beugel Bunker bijna een keer zoveel gaat verdienen. Ik neem het hem niet kwalijk en zou precies hetzelfde doen als ik in zijn schoenen stond, maar het klopt van geen kant en is op geen enkele manier goed te praten. Hij verdient nota bene het dubbele van wat onze minister-president opstrijkt, ook al heeft die daar zelf waarschijnlijk geen actieve herinnering aan. Gelukkig zie ik als manager van EHV Heren I hoe het ook kan: die jongens betalen nog zelf hun contributie en krijgen alleen een kortingsbon van ‘t Hoen. Om u een indruk te geven: een beetje hockeystick kost zo’n 200 euro. En dan moet de derde helft dus nog beginnen.
Peter Bonder
