‘Het onmogelijke doen we direct, wonderen duren iets langer’. De zes-één overwinning van het Nederland elftal op Turkije hoort in de categorie ‘het onmogelijke’. Binnen één minuut het eerste doelpunt voor Nederland. Vooraf waren er twijfels hoe de wedstrijd in te gaan. Speelt de tegenstander aanvallend? Verdedigend? Hoe is het Turkse publiek in de Johan Cruijff Arena? De vorige twee poule wedstrijden waren nou niet echt hoogstaand. Daar zijn kenner en niet kenners het over eens. Tot die laatste groep mag ik mijzelf rekenen. Wat interessanter is, hoe komt Louis van Gaal en zijn team bij deze opstelling en resultaat. De zes-één, waarvan ik denk dat die laatste tegengoal een douceurtje is geweest voor alle Turkse Nederlanders, of Nederlandse Turken. Het merendeel van Turkse toeschouwers heeft deze buitengewone geste niet eens gezien. Mopperend en zwaaiend verlieten ze voortijdig al de plek des onheils. Het zou mij niet verbazen dat ook deze laatste tegengoal een geste is die uit de koker van de trainer komt.
Hoe zou de start geweest zijn in het overleg in Portugal? ‘Louis, we denken dat jij de beste kandidaat bent voor de klus’. ‘Oh ja?’ zal de gepensioneerde oefenmeester gezegd hebben? Vijf jaar niet meer langs de lijn gestaan, vanuit het zonnige oord in Portugal alle voetbalprogramma’s gezien, inclusief de commentaren van Johan Derksen en René van der Gijp. Of dat laatste geholpen heeft? ‘In alle rust wil ik daar over nadenken. Eén ding weet ik wel, ik wil mijn eigen staf samenstellen. Ik laat nog wel van mij horen’.
Maar dan tussentijds in Portugal. Zijn staf? De meest opvallende is Henk Fraser. Jawel. De ‘IJzeren Tulp’ kiest een niet voor de hand liggende assistent Henk Fraser, geboren in Paramaribo en voormalig profvoetballer met een Feyenoord verleden. Maar vooral dat eerste. De huidskleur bleek medebepalend te zijn. In een eerste overleg met de spelers werd duidelijk gevraagd om naast alles wat wit is in de staf, er moet ook een ‘kleurtje’ er bij. Want kijk, hoe staat het in de verhouding kleur-wit bij het Nederlands Elftal vergeleken bij bijvoorbeeld het Turkse team?
Louis zal in zijn Portugese woonplaats al gezocht hebben bij de verfwinkel. Nee niet om alles van kleur te veranderen. Hij wilde lakverf, hij wilde vernis. Lakverf omdat hij voorzag dat het team dat startte nog in de grondverf stond. En tegen Turkije was het zover. Het eerste doelpunt met lakverf en dubbele lagen vernis. De andere doelpunten van dezelfde kwaliteit. Of zou Louis van Gaal stiekem al naar de nieuwe expositie bij museum No Hero in Delden zijn geweest om te zien hoe fraai je een schilderij met lakverf en vernis kunt presenteren. Zie hem staan in de verfwinkel in Portugal: “Un litro de tinta e verniz por favor’.
Gerard Kokhuis
