In het theaterspektakel van de 100-jarige koninklijke Vriezenveense Harmonie kwam ook Koning Voetbal voorbij. De rivaliteit tussen oost en west, oftewel DOS’37 en DETO was voelbaar. Samen met een echte DETO-man bezocht ik de openluchtvoorstelling. Alleen bij een kampioensfeest van de roden veerde hij op. Het zit blijkbaar diep bij de oudere garde en de harmonie was destijds ver te zoeken. Nu liggen de waarheid en de harmonie in het Midden. De jongere generatie beleeft het meer in termen van naast elkaar dan tegen elkaar. Wie weet dat er over 25 jaar samen gejubeld wordt bij de topclub FC Vjenne.
In het verleden vond ik als speler gezonde rivaliteit prachtig. Je wilde als Boys-speler niets liever dan winnen van Den Ham, Voorwaarts, DETO of DOS’37. De eer van je dorp stond op het spel en daar streed je voor. Nu gaan de scherpe kantjes er wat af, wel zo goed.
Het betaald voetbal bewijst nog het tegendeel. Robin Pröpper vertrok van Heracles naar aartsrivaal FC Twente, zeg maar de aartsvijand. Hij zorgde ervoor dat de sceptische reacties snel ten einde zijn, want sccoorde tegen zowel Ajax als FC Utrecht in de dying seconds met z’n chocolade been. De supporters van de club uit Enschede omhelsen binnen de kortste keren een nieuwe volksheld. Zo snel kan het gaan. Gelukkig is rivaliteit soms vluchtig en de voetbalwereld uitermate opportunistisch. Laat je voeten spreken en alle lange tenen verdwijnen.
Hans Nieboer
