Het enige nadeel van Studio Voetbal vind ik dat het zo verrekte laat op de zondagavond wordt uitgezonden. Maar ook al wordt het ver na twaalf uur, ik blijf kijken, want je weet maar nooit waarmee die dekselse Ibrahim Afellay nu weer op de proppen komt. En jawel hoor, afgelopen zondag had hij er weer één. Ik ben in alle consternatie spontaan vergeten wie hij nu eigenlijk bedoelde, maar iemand in de voetbalwereld was volgens hem voldoende ‘gepokkeld en gemazzeld’. Kijk, dat is toch andere koek dan dat spandoek van de F-side bij de wedstrijd Ajax-PSV in de Johan Cruyff Arena. Daarop was een Calimero-figuur te zien, die kennelijk PSV moest voorstellen. Oké, poging tot voetbalhumor, moet kunnen. Maar de begeleidende tekst schoot zelfs de directie van Ajax in het verkeerde keelgat: ‘Brainfart Aidshoven’, voor de juiste verstaander een parodie op Brainport Eindhoven, de shirtsponsor van de tegenstander. En dat was niet de afspraak, volgens de perschef van Ajax, maar of het ook gevolgen zal hebben vanwege haatzaaien? Welnee, natuurlijk niet, zolang de geest van Michael van Praag daar nog rondwaart, die als het om Ajax-fans gaat graag een uitspraak van George Orwell hanteert (‘All animals are equal but some are more equal than others’) en zich dus liever druk maakte om het clublied van Vak P (‘Hasj, coke en pillen, zo gaan wij ‘s zondags op pad’).
Over FC Twente gesproken, pas geleden kreeg ik per mail een boodschap van de club, die begon met de volgende tekst: ‘Trap jij net zo fanatiek een balletje als Brama? Ja, dan trap je wel eens een ruitje door. Wij helpen je met onze woonverzekeringen!’ Even afgezien van het feit, dat ik er eigenlijk niet van gediend ben om ongewenst getutoyeerd te worden: ik wist niet dat FC Twente ook al in woonverzekeringen deed. Ik dacht, en hoopte vooral, dat die periode van megalomaan denken voorbij was sinds Joop Munsterman de sleutel van de Beugel Bunker had ingeleverd. Maar het allerergste vind ik de hurktekst: ‘Trap jij net zo fanatiek een balletje als Brama?’ Hallo FC Twente: ik ben 67 jaar, sinds 13 mei de trotse grootvader van een prachtige kleindochter en de tijd dat ik een balletje trapte, laat staan dat ik dat net zo fanatiek deed als Brama, ligt ver achter ons. Het laatste ruitje dat ik heb doorgetrapt, was in de oude LOM-school aan de Nieuwe Schoolweg. Dat moet omstreeks 1963 zijn geweest, dus ik neem aan dat het intussen verjaard is. Maar er is dus niemand aan het Colosseum geweest die zegt tegen Univé (want dat is de afzender): hé polisprutsers, kijk die tekst nog eens kritisch door, je hebt het niet tegen een stel puistenpubers. Dus als die kleindochter van ons ooit nog eens een ruitje kapot slaat, wat overigens naar ik vrijwel zeker weet met een hockeybal zal gebeuren, dan hoop ik van harte dat ze niet bij Univé verzekerd is.
Peter Bonder
