“Viefstearen- en vief doelpuntenshow op Old Trafford vandage… Ronny Whelan en Jason McAteer goat der et kommende uur met mie op terugge kieken. En, noar ik meane, der ook een betten oaver jubelen. Want zukke dage he’w neet zo vake. Der kump ook nog ne reactie vanoet et stadion wiederop in et programma. Mer loa’w vuuran beginnen, kearls, wat mean ieleu? Jason, wat ducht oe van zo’n skouwspel? Völumvattend, kö’j et geleuf ik et beste samenvatten…”
“Kearls tegen junks, a’k earlike mut wean, hehe.” Begun McAteer. “Öahhm, ik veulden al at et ne wedstried met völle doelpunten zol worden. Dat dee’k, echt. Ik wete da’w et der vake van hebt dat et dreeibook in ’n askenemmer kan en dat ko’j hier good vernemmen. In disse samenstelling, zo te zeggen. Mer Liverpool was zo strak, zo a’w al vuurof zeaden. En Man United zo oarmzalig in de verdeadiging. Woeras ik ’n kop mer neet umhen kriege is woas Solskjær as taktiek hef um tegen meugelik wal ene van de beste vuurweartse manskappen van et land, um et vanoet achteren oet te spöllen met Fred en MacTominay op et middenveld, en met Bissaka en Shaw en Lindelöf en Maguire dee as gewoon gin balspöllers zint. Dee könt gewoon neet vootballen. Et is neet da’j Ronny Whelan op et middenveld hebt en doar ’n helen dag op an könt spöllen. Dee mu’j gewoon neet an de bal loaten of et oet loaten spöllen. En taktisch was et gewoon nen kroam vanof et influiten. Wiej hadden et der nog oaver: ‘Wo geet hee et spöllen, geet hee et ‘n betten klook anvatten?’ Mer zonnen taktiek tegen dit manskap, na, dan vroag iej der gewoon umme. Iej könt nog bewearen dat zee zelf ’n eersten kans ofdwungen. Mer doarmet skudden ze Liverpool allene mer wakker, en dee klapperden der oaverhen en dat was gewoon machtig um te zeen.”
“Mer, mer,” mos Whelan eaven op gank kommen, “löt dat neet gewoon zeen wat der an de hande is bie Machester United? Dat de spöllers der neet tegenin könt, zo van, ze zéét et mis goan: ‘Ze pakt ons finaal in, ze kriegt den bal ie-der-bod wier hoge, woerumme doo’w neet wat anders?’ Mangs mut de spöllers et gewoon zelf anvatten en zeggen van ‘Wiej pleart em gewoon richting middenvuur, dan mer wat mear vuuroet stoten, anders komme wiej hier neet vort.’ Mer net wa’j zeaden, et beste team hef vandage gewoon et lecht oet edoan.”
“Hmm,” was et McAteer met Whelan en zikzelf eens.
Twee minuten Engels zinloos vootbalgenöal in et Twents ummezat. Et wör der nog aait neet interessanter van.
Martin ter Denge
