Aanstaande zondag gaat het gebeuren, de eerste veldrit op een sneeuwparcours. Het gebeurt in Italië, in het Val di Sole, in de streek Trentino. Natuurlijk is het niet voor het eerst dat er met sneeuw gereden wordt, maar dat was dan meestal het gevolg van sneeuw op een parcours wat normaal sneeuwvrij was en vlak voor of tijdens de wedstrijd met verse sneeuw te maken kreeg. Maar dit is anders, het parcours is hier uitgezet op een dikke laag sneeuw, en dat is de ondergrond. Het Val di Sole is een bekend gebied in vooral de mountainbikewereld. Veel internationale wedstrijden in het kader van de wereldbeker zijn er al verreden, in 2015 vond het WK er plaats. Organisatorisch zal het dus allemaal wel kloppen. Als je op internet de gegevens over het gebied opzoekt waan je je in een andere wereld als je de slogans bekijkt. Een land waar je voelt dat je leeft, een land waar je leert nooit op te geven, waar kampioenen legendes worden ( tja, Mathieu v d Poel won er al eens een mtb- wereldbekerwedstrijd, maar om nu….inderdaad ), een land vol dromen en passies, kortom, dit moet toch wel het beloofde land zijn.
Jammer dat zoveel renners dit niet zo beleven en dit weekend als rust- en trainingsweekend hebben ingepland. Het deelnemersveld is ronduit mager, met bij de heren slechts 1 Nederlandse deelnemer, Corné van Kessel, en bij de dames maar zes. Eigenlijk maar vier vaste deelnemers en dat biedt dan wel startgelegenheid voor Anne Terpstra en Anne Tauber, de beste Nederlandse mountainbike-sters , die normaliter vanwege hun positie op de wereldranglijst veldrijden buiten de wereldbekerselectie vallen. Voordeel: ze kennen het gebied, nadeel: zomers ligt ook daar geen sneeuw.
De echte reden om dit evenement in de sneeuw te houden laat zich gemakkelijk raden: het veldrijden als winterse sport opnemen in het rooster van de Olympische Winterspelen. Een idee dat al decennia lang speelt maar waar nu voor het eerst gedachten in daden worden omgezet. Of het gaat lukken ? Als het uitgangscriterium sneeuw en buiten is dan zou het een kans maken. Maar veldrijden is al jaren een wintersport, en dat uitgangspunt is nog nooit een reden geweest om het in het O.S. programma op te nemen. Het I.O.C. prefereert sneeuw boven modder. Waar mountainbiken inmiddels al lang Olympisch is moet het veldrijden het nog steeds doen met een rol in de marge. Zelfs onder voorzitterschap van de Belg Jacques Rogge tussen 2001 en 2013 is het opnemen van het veldrijden in het programma van de Olympische Winterspelen nooit een echt issue geweest.
Ergens heb ik het gevoel dat het nu toch een kans maakt. Maar wel een heel kleine. Persoonlijk zou ik het verplaatsen van de baanwedstrijden van de Olympische Zomerspelen naar de Winterspelen meer kans geven, al blijft het gemis van sneeuw aanwezig.
Maar waarschijnlijk schop ik nu wel tegen heel veel schenen.
Vooral in België.
Harry Middeljans