Op 6 oktober 2002 overleed Prins Claus. Enkele dagen daarna, een dag na zijn begrafenis, had minister-president Jan Peter Balkenende het ontslag van zijn eerste kabinet aan de Koningin aangeboden. Dat deed hij per telefoon en tijdens de uitvaart hadden de betrokken ministers Herman Heinsbroek en Eduard Bomhoff, twee treurige piassen uit de failliete boedel van Pim Fortuyn, hun conflict niet verborgen kunnen houden. Heel het land sprak er schande van en de twee kemphanen moesten met de staart tussen de benen afdruipen om nooit meer een politieke functie te krijgen. Op 17 april van het vorige jaar was de plechtigheid voor Prins Philip, de overleden man van Queen Elisabeth. We zagen een 95-jarige vrouw, helemaal alleen met haar immense verdriet, met een mondkapje op in de kerk zitten. Op hetzelfde moment was er op Downing Street 10, het woonadres van de Engelse premier, een feestje aan de gang en er zouden er nog vele volgen, corona of geen corona. Boris Johnson wist naar eigen zeggen niet dat dat verboden was. Een grotere hufter, vele keren erger nog dan die Heinsbroek en Bomhoff, kan ik me nauwelijks voorstellen.
Hoge functies doen rare dingen met mensen. Giovanni Infantino had er al een mooie carrière als bestuurder, zakenman en advocaat opzitten toen hij in 2016 Sepp Blatter opvolgde als de hoogste baas van de FIFA. Hij is super intelligent en spreekt vloeiend Italiaans, Spaans, Frans, Duits, Engels, Portugees en Arabisch. Vooral die laatste taal komt hem ongetwijfeld goed van pas sinds bekend werd dat het WK aan de oliemaffia van Qatar is verpatst. Volgens Amnesty International zijn er bij de bouw van de diverse stadions al duizenden bouwvakkers om het leven gekomen, maar Infantino beweerde onlangs ijskoud dat er in totaal ‘slechts drie doden’ te betreuren zijn. Hij doet daarmee denken aan die Iraakse minister van informatie onder Saddam Hoessein, Mohammed Saïd al-Sahaf, die ijzerenheinig bleef beweren dat er in Bagdhad niets aan de hand terwijl om hem heen de studio aan alle kanten op zijn grondvesten stond te schudden vanwege de Amerikaanse bombardementen. Het verschil is evenwel dat Saïd al-Sahaf geen hufter was, maar een clown. Infantino is geen clown, maar een hufter. En hij is helaas niet de enige.
Peter Bonder
