Het Nederlands voetbal maakt deze week het mooiste mee wat je maar kunt bedenken, rara welke cijfercombinatie wordt het. Het lijkt een opeenvolging van door met dobbelstenen bepalende serie. Alleen met dit verschil dat de zes op de dobbelsteen het recht geeft om nogmaals een lager getal te kunnen gooien. Geen 4-4-2, geen 5-3-2, maar 1-3-4-1-2 uit de hoge hoed en het toverstafje van Hemzelf. is nog lang niet uit gegoogeld. Zodra de geverfde haardos het voetbalveld betreedt, is het totale journaille oplettend. De tweede avond na de gewonnen wedstrijd kwam het verlossende woord. “Ik ben tevreden maar we gaan het tegen de Duitsers toch anders doen”. Grootspraak of toch weer Zijn toverstafje met het reeds ingevoerde systeem.. de dobbelstenen bepalen?
Voor een voetbalfantast zijn de analyses vooraf, het commentaar na de wedstrijden en de voorbeschouwingen een theaterstuk waar menig cabaretier zich door laat inspireren. Groots tot grootsheidwaanzin. “Vooral de trainer maar ook zijn staf hebben de spelers kunnen overtuigen”. En nauwelijks een woord over de rentree van Christian Eriksen die al direct zijn Deens team op een doelpunt trakteerde. Eriksen die een kleine tien maanden geleden werd getroffen door een hartstilstand. “Dat doelpunt had niet gehoeven….”. Hoezo niet gehoeven. Als er één voetballer is die je een droomrentree toewenst, is het Eriksen wel. Gelukkig waardeerde het publiek deze rentree wel door een staande ovatie.
En tegen Duitsland, altijd lastig! Nu een omgekeerde driehoek. Snappen wij dat? Dan maar even duidelijk maken met drie flesjes die toch al toevallig op tafel staan. Het ingeschatte niveau van een peuterspeelzaal. En dan toch tevreden met een gelijkspel ondanks de druk en niet balvast.
Het Belgisch voetbal heeft zich dan wel geplaatst voor het WK maar zit nu opgescheept met andere problemen. Een zekere arrogantie, maar dan van een volledige andere orde, de aanstelling van Marc Overmars als technisch directeur bij de FC Antwerpen. Zonder de sponsoren te informeren, de stafleden in de tweede lijn in het ongewis laten en dan plotseling de club presenteren met de aanstelling van de grote technisch directeur met een schuldverklaring ” Ik zal het nooit meer doen”. Voor hem, maar vooral voor de club, dat kleine ding achter de rits, heeft nu voor de club grote gevolgen. Inmiddels hebben al vier belangrijke tot zeer belangrijke sponsoren hun contract opgezegd. Van klein naar het kleinst. Marc, het Manneke Pis van Antwerpen!
Gerard Kokhuis
