Het kan verkeren… dat je zomaar onder valse voorwendselen wordt mee gelokt naar een van te voren verzonnen afspraak. Een belangrijke vergadering, het beoordelen van een documentaire of enkel naar het stadhuis om een nieuw persoonsbewijs af te halen. Op zich is deze vorm van misleiding geen enkel bezwaar ware het niet dat in het verlengde van de Nederlandse overheid misleiding een algemeen begrip is geworden. Nog steeds is ten aan zien van het pijnpunt dossier ‘de toeslagen affaire’ nog niets veranderd. Het vooral letterlijke en ook figuurlijk ‘Me-too dossier’ van de partij van vrouwtje Kaag ligt nog vers in het geheugen. ‘Ik heb me daarin, achteraf, onvoldoende mee bezig gehouden’. Of had ze een verkeerde bril op? En dat terwijl de man in kwestie vóór de persconferentie zijn besluit al had genomen, weg wezen!
Maar welke leugentjes om bestwil zijn dan wel geoorloofd? Tenslotte gaat het om het in stand houden van een traditie, het ophalen van de koninklijke onderscheiding. Na het indienen van een voordracht, het op provinciaal niveau beoordelen wordt dan toegezegd dat de persoon in kwestie op de dag voor Koningsdag het lintje krijgt uitgereikt. ‘Het heeft majesteit Koning Willem Alexander behaagd..’.
Kijk, of je met die openingszin zo blij moet zijn. Alex en Maxima hebben als Koninklijkhuis nog nooit zo laag in de peilingen gestaan. Minder dan vijftig procent heeft nog vertrouwen in het functioneren van het Koningshuis en met name over de wijze hoe Alexander heeft geregeerd. Geregeerd? Dat doet toch een Tweede- en Eerste Kamer? Is die lintjesregen dan een promotie voor het koningshuis?
Meneer Alexander, lees de koning, staat wel groot afgebeeld in zijn hermelijnen mantel, gedecoreerd met enkele opvallende onderscheidingen. Van wie, waarvoor?
Topsporters die na jarenlange inspanningen afzwaaien, sporters als vertegenwoordigers van het Nederlandse volk, die hebben inmiddels een lintje. Uiteraard verdiend maar of ze met het accepteren van de onderscheidingen ook hun persoonlijke sympathie voor het koningspaar bevestigen, dat betwijfel ik ten zeerste. En als je dan zegt in het dankwoord in Maastricht dat peilingen over de beoordelingen van het vertrouwen je niet zozeer interesseren en zelfs refereert aan Poetin, dan is het gevoel voor realiteit ver te zoeken. Dus dit jaar maar geen rood-wit-bauw aan de vlaggenmast. Het vertrouwen in het Koningshuis raakt steeds verder van de –lintjes-regen in de drup.
Gerard Kokhuis
