Ramiz Zerrouki vroeg een paar weken geleden aan teamgenoten om hun contract bij FC Twente voor elkaar te maken, want hij wilde zo graag met hen het nieuwe seizoen in. Ook zagen we een feel good-filmpje met Mees Hilgers waarin beide spelers het deden voorkomen dat ze vrienden voor het leven waren en nooit meer uit elkaar zouden gaan. Ach ja, hoe ging dat liedje ook alweer: vriendschap is een illusie? Intussen heeft Feyenoord zich voor beide spelers gemeld en lijkt de interesse vanuit Rotterdam voor de Algerijnse international meer dan serieus te zijn – en geheel wederzijds, bovendien. En dus is de rituele dans begonnen, met technisch directeur Jan Streuer als de man die de avances van de tegenpartij met een grote glimlach gadeslaat en rustig afwacht wanneer het aanbod serieus wordt. Dat gaat dan zo een tijdje heen en weer, maar neemt u van mij maar aan dat het allemaal keurig in kannen en kruiken komt en dat onze gelukzoeker binnenkort zijn debuut in De Kuip maakt. Waarna hij zal zeggen dat dit de club van zijn dromen is en dat hij er nooit meer weg wil – totdat de volgende kandidaat zich meldt met een nieuwe, nog mooiere (lees: lucratievere) uitdaging.
Moeten we hem dat kwalijk nemen? Nee, natuurlijk niet. Elke speler bij een profclub is in principe én in potentie een passant, die nog net niet in de rust van een wedstrijd, maar verder op vrijwel elk moment van het seizoen van club kan wisselen. Clubliefde, dat is iets voor de rechtsback van Vosta 4, die elk jaar trouw zijn contributie betaalt. Berry van Aerle is de enige uitzondering, met dank aan Theo Maassen. Elke speler die na het maken van een doelpunt met een kushandje naar het logo op zijn shirt wijst, is een leugenaar die de fans beledigt. Die weten namelijk wel beter: zodra er een beter aanbod komt, is hij weg. De zaakwaarnemer is zijn grootste supporter, want die kan het meeste aan hem verdienen. De aanhangers betalen de hoofdprijs, in de vorm van steeds hogere bedragen voor een kaartje en een drankje. Dus als zondag voor de wedstrijd tegen Fortuna Sittard afscheid wordt genomen van Ramiz Zerrouki, dan zal ik niet klappen. En ik ga ook niet staan. Goa stoan a’j veur Twente bint. Niet voor een Feyenoorder. En dan hebben we nog mazzel dat ie niet naar Ajax gaat.
Peter Bonder
