Sport is kunst, kunst is sport. De sportwereld ziet er gelukkig veelkleurig uit. Waren we in het verleden nauwelijks gewend aan sporters uit Afrika, uit Ethiopië die met hun lange, slanke lichaam en even slanke maar rappe benen het ene record na het andere record liepen. Inmiddels weten we niet anders. Hun bewegingen waren als vanuit een hogere macht aan hen toebedeeld. De nog steeds tot de verbeelding sprekende Ethiopiër, de negen-en-veertig jarige Haile Gabrsellasi is daar een voorbeeld van. Een uiterst vriendelijke man met recordaantal titels op de midden- en lange afstanden. Hij werd tweemaal olympisch kampioen en negenmaal wereldkampioen. In totaal nam hij vier keer deel aan de Olympische Spelen en won hierbij twee gouden medailles. Hij was van 2007 tot 2011 wereldrecordhouder op de marathon. Gezien zijn staat van dienst heeft hij het eredoctoraat van de universiteiten van Dublin en Leeds. Ook heeft hij een zwak voor Nederland, met name voor de FBK-Games waar hij altijd aanwezig was. Als Mister Hengelo blijf zijn naam aan Nederland, Hengelo verbonden. Uiteraard zijn er meer sporters uit Ethiopië maar wat kan een naam, gevuld met passie, nu nog steeds tot de verbeelding spreken. Ergens moet er een begin zijn, Haile Gabrellasi, vanuit een bergdorp waar hij van zijn vader eigenlijk boer moest worden, nu toch de naam en faam heeft verworven door zijn passie te volgen.
Ergens moet er een begin zijn. Zo ook, dichterbij huis, in de nabijheid van de stad Groningen, al op jeugdige leeftijd vanuit de Oekraïne, via Duitsland nu hier in Nederland; Svetlana Tartakovska. Een drie-en-veertig jarige die op zoek is naar het innerlijke van mensen. Zoals sporters op zoek zijn naar het beste in zichzelf, zo is zij op zoek naar de ziel in de ander. Als getalenteerde turnster eindigde abrupt haar sport carrière door een gevaarlijke val van de evenwichtsbalk. Haar moeder: “Passie mag nooit zo gevaarlijk zijn”. Maar de passie in haar blijft. Nu niet als sporter maar als kunstenaar. Vanuit haar ziel, vanuit haar passie, als schilderes. Sport is kunst, kunst is sport. Het kan geen toeval zijn. Haar passie op de evenwichtsbalk is niet meer te zien, haar passie in het bewonderen van de mens en ziel wel. Niet in de openbaarheid van een sporthal, niet in een nationale trainingshal maar in de intimiteit van een museum. Vanaf acht oktober in Museum No Hero in Delden.
Gerard Kokhuis
