Een betten zonnen kloot in et rondte skuppen en meanen a’j der de wearld met verandert. Foi zeg. Nen moat van mie was bie et feest van Feyenoord en deed ons filmkes op de app. ‘Sfeertje hoor,’ zeg he. Ik had em nog een filmken wier willen doon van woer as wiej op dat ogenblik zatten: ’n Keuninksbelt in Holten. Ginnen kip te bekennen (korhoonders ook neet), ne woarme vuurjoarszunne enkel et ropen van nen koekoek. Sfeertje hoor.
Met oew Feyenoord! Douchen! Nee dan ikke. Ik zin al zowat twee joar gangs met Richard Simcott um Iers Keltisch te learen. Dat is nog es nen stried. Mer doar heur’j nums oaver.
Hee is nen polyglot, grootmeister van et sproakenlearen. Nen Brit met Welske wörtel, ne vuurleefde vuur et Duuts, nen tongknauw oet Rotjeknor at he Hollands kuiert en vlöaindig Makedonisch. En Albanees. En Turks. En nog zo’n 30 andere sproaken. Neumt der ene en hee kan et. (Behalve Plat dan.)
Hee zea een moal vuur Twitter at he verdan mear Keltische filmkes onder ‘n neuze kreeg. Of dat een teken was?
Ik zea: ik dage oe oet.
Is good, zea hee.
Shit, dacht ik.
Want ik kon töt dan to enkel wat brabbeln in de anverwante Germaanse sproaken en een händkevol Spaans. Wal mooi, mer echt völle möaite he’k doar nooit vuur edoan.
Keltisch zit kats tuntesteböaventen in mekoar. Zo lastig is et zelfs dat de meeste Ieren et zelf ook neet köant. (Of neet wilt, dat is wier een ander verhaal).
Et hef bievuurbeeld gin woord vuur ‘hebben’. En iej begint met et woarkwoord, dan pas et onderwoarp. ‘Ik hebbe honger’ is dan ‘Is honger opmie’: Tá ocras orm.
En een ander gek dink is de ofzwakking van beginklinkers. Ik hete in et Iers bievuurbeeld Máirtín (Moartsjien). Mer a’j mie wilt ansprekken neum iej mie ‘a Mháirtín’ (A Voartsjien). Et woord vuur ‘joar’ is bliain (bliejen), mer in wat zinnen wördt dat mbliain (mliejen), in andere bhliain (vliejen). Zonder gekheid.
Wiej doot dree moal in de wekke een uur. Da’s ook zat, want doarnoa he’w de harsenpanne mooi an et kokken an.
Wieder as —laankzaam, heeeel laankzaam— kuiern oaver et wear en de vakantie komme wiej neet. Mangs stekke wiej de handen in de locht van modelozigheid. Zelfs ‘ik wete et neet’ is lastig um te zeggen. Neet-is kennis opmie et. Níl fhios agam é (niel hiejs agem ee).
Martin ter Denge
