Brian Brobbey van Ajax is zondagmiddag in Enschede na de wedstrijd bij FC Twente door een 16-jarige jongen op een verschrikkelijke manier uitgescholden. De thuisploeg liet hierop via X, voorheen Twitter, het volgende weten: ‘Na afloop van de wedstrijd is een Ajax-speler racistisch bejegend. Identiteit van de dader is vastgesteld. Ajax gaat aangifte doen. De betreffende persoon wordt strafrechtelijk vervolgd en krijgt per direct een stadionverbod. Arnold Bruggink heeft namens FC Twente excuus aangeboden in de spelersbus van Ajax. We vinden het verschrikkelijk dat dit na de wedstrijd is gebeurd, dit past niet bij FC Twente.’ Tja. Zo kun je het inderdaad ook omschrijven: ‘racistisch bejegend’. Dat klinkt toch een stuk geruststellender dan ‘op een verschrikkelijke manier uitgescholden’, hoewel ik het betreffende woord hier niet zal herhalen omdat die ellendige k-ziekte op geen enkele manier deze kwalijke aandacht verdient.
En verder ben ik zo vrij om op te merken dat het niet waar is wat hier beweerd wordt. Even afgezien van de vraag of het minder verschrikkelijk is wanneer zoiets niet ná, maar vóór de wedstrijd gebeurt: de opmerking ‘dit past niet bij FC Twente’ klopt niet. Dit past namelijk wél bij FC Twente, net zoals het past bij elke andere vergelijkbare club, organisatie of vereniging van meer dan twee personen. Ik zeg dit als ervaringsdeskundige: bij vrijwel elke thuiswedstrijd van FC Twente zit ik in het stadion en wat ik daar aan gescheld, geschreeuw en geschimp langs hoor komen, is net als in elke andere voetbaltempel de voertaal van de hoogmis. In ons geval veel ‘homo’, maar dan op z’n Twents, dus met acht o’s: hoooomoooo. Verder alles wat God verboden en Youp verzonnen heeft, dus van tyfusjood tot pisnicht, het hele idioom marcheert voorbij en niemand die er wat van zegt.
Kennelijk is het dus uitsluitend strafbaar als je het tegen een passagier van de spelersbus zegt, wat ik op zich een merkwaardige en moeilijk te verdedigen voorwaarde vind, vooral omdat de aangesprokene dan ook nog eens over een donkere huidskleur dient te beschikken, wat dan weer als discriminerend zou kunnen worden opgevat door anders getinte mede-inzittenden. Ik kan me daarbij zelfs voorstellen dat een van hen een keer opstaat en zegt: ‘Ja, nou weten we het wel. Mogen wij ook een keer? Wat is er mis met ons?’ En zo dreigt de aandacht voor een actueel, serieus en niet te onderschatten thema afgeleid te worden door de discussie over wie wat wanneer en waarom zei en door wie dat namens wie kwalijk genomen, verontschuldigd dan wel teruggetrokken moet worden. Daar komen we niet uit. Wel zie ik een taakstraf aankomen.
Peter Bonder
