Het veldrijseizoen is geruime tijd bezig, maar één conclusie kun je nu toch al trekken: het moet nog beginnen. Tot nu toe speelde het zich af op een niveau zonder de echte wereldtoppers, zeker waar het de mannen betreft. Geen Mathieu van der Poel, geen Wout van Aert en geen Tom Pidcock. Maar wat we tot nu toe zagen was soms verrassend attractief, met het trio Eli Iserbyt, Michael Vanthourenhout en Lars van der Haar als meest op de voorgrond tredende renners. Met daarnaast ook het doorschuiven naar de voorste rij van Thibau Nys en Pim Ronhaar als jongelingen lijkt het erop dat dit duo samen met de Belgische subtoppers en misschien de bij vlagen sterk opererende Spanjaard Felipe Orts LLoret ook de komende tijd de lakens zullen uitdelen tot de genoemde toppers al of niet de macht weer overnemen.
Eén naam heb ik nog niet genoemd, en dat zou wel eens de man van de komende periode kunnen worden. Want wat Joris Nieuwenhuis in de enkele wedstrijden die hij tot nu toe reed heeft laten zien was pure klasse. Natuurlijk is dat niet echt verrassend, want de wereldkampioen bij de beloften van Bieles in 2017 won die titel natuurlijk niet zomaar. En bevestigde een jaar later in Valkenburg zijn klasse met een tweede plaats achter Eli Iserbyt. Dat hij de afgelopen jaren minder zichtbaar was kwam doordat de focus vooral op de weg lag. Maar dat hij het veldrijden nog niet verleerd was toonde hij al aan bij het NK op 15 januari in Zaltbommel, waar hij op een zwaar en nat parkoers eigenlijk de sterkste was. Vrijwel de gehele wedstrijd reed hij op kop, samen met Lars van der Haar, die het zichtbaar moeilijk had en vooral in het wiel zat van de man uit Zelhem. Maar toch won van der Haar, geslepen als hij is, profiterend van zijn enorme koersinzicht, en een klein moment van onachtzaamheid bij Nieuwenhuis.
Worden de ‘echte “toppers gemist ? Ja, en ook nee. Want de klasse van genoemd drietal is de laatste jaren zo aangetoond groter dan die van de rest dat het niet anders kan dan ze missen. Wat Pidcock gaat doen heeft hij nog niet laten weten, de beide anderen zullen in de loop van december hun opwachting maken met een kort maar hevig programma. Van Aert laat zelfs het WK schieten in verband met zijn wegprogramma, Mathieu van der Poel zal er wel bij zijn in Tabor.
Toppers wil je altijd zien. Dit jaar is dat dus niet het geval. Het heeft in ieder geval tot gevolg dat het veldrijden nog niet leeft zoals het de laatste jaren leefde. De belangstelling zal zeker toenemen als de toppers zich melden. Maar ook dan zal niet iedereen altijd aan de start staan, vanwege het overovervolle programma. Het merendeel van het publiek komt echter voor de absolute toppers. En als er van het genoemde drietal in ieder geval één aan de start staat loopt het al vol. Het is niet anders, hoe oneerlijk het ook lijkt voor de mannen die er wel vanaf het begin bij waren dit seizoen. Ach, ze zijn niet anders gewend.
Harry Middeljans
