Na er vorig jaar een uiterst plezierige vakantie doorgebracht te hebben kan ik u uit eigen ervaring melden dat Drente in het algemeen en Emmen in het bijzonder zeer de moeite waard zijn. De dierentuin is fantastisch, je kunt er in de wijde omgeving geweldig fietsen en onderweg of na afloop is een ijsje van Fanelli’s onder de monumentale beuken op de majesteitelijke brink van Dwingeloo niet te versmaden. Ik snap dus wel waarom de familie Oranje Nassau-Zorreguieta deze Koningsdag die kant op ging. Jammer alleen dat het sportieve gedeelte, wat voor deze website immers het meest interessant is om te volgen, voor deze speciale gelegenheid beperkt bleef tot het onderdeel ‘sjoelen’ wat bij ons thuis toch vooral als een wat stoffige discipline van onschuldige folklore te boek staat. Daarmee wekt ons koningshuis de indruk dat de aloude tijden van het koekhappen, spijkerpoepen en zaklopen als populaire tijdverdrijven nog niet geheel voorbij zijn, waarbij de collectieve herinnering onwillekeurig terugging naar die rampzalige dag in Rhenen toen Willem-Alexander zich liet verleiden tot deelname aan het onderdeel ‘toiletpotgooien’. De BV Oranje versterkte daarmee het bestaande beeld dat het protocol schijt heeft aan alles. En dat kwam dit jaar dan weer perfect terug in de houding van Prinses Alexia die als een geparfumeerde oorwurm meeliep in de potsierlijke polonaise. Het door Máxima gesouffleerde ‘interview’ over haar sabbatical (‘Beetje werjjjkern’) was een dikke middelvinger naar alle onderdanen die dit voor haar betalen door wél te werken (zonder rjjj) voor hun centen. De toiletpotgooier stond er een beetje schaapachtig bij te grijnzen, wat overigens zijn core business schijnt te zijn. Daniel Lohues zong ‘Hier kom ik weg’. Freule Ammonia zag je denken ‘Hoe kom ik hier weg?’ En heel Drente brulde mee ‘En nooit meer wierkomm’n!’
Peter Bonder
