koude winter de zomerzon laten schijnen. Wat Bryan Ruiz vanmiddag teweeg bracht in de Grolsch Veste, was bijna bovenmenselijk. Aan de hand van de Costaricaan zette Twente een 1-0 achterstand tegen Feyenoord om in een 2-1 zege.Al de hele wedstrijd werd hij toegezongen door de fanatieke aanhang en toen hij na 63 minuten en 20 seconden de dugout verliet om zich klaar te maken voor zijn invalbeurt, volgde er een klaterend applaus van de tribunes. Exact tien minuten later wervelde er een lawine van lawaai door het stadion. 23.800 mensen gingen er bij staan.‘Singing Bryan Ruiz’, klonken alle Twentse kelen. Het ruime kwartier dat volgde, nam haast onmenselijke vormen aan. Ruiz bracht geloof in een goede afloop over op de tien mensen om hem heen en leidde Twente naar een bijzondere ontknoping. Na een massaal offensief scoorde Wout Brama de gelijkmaker. In de slotseconden maakte Ruiz het karwei hoogstpersoonlijk af: 2-1.
De knuffel was voor Gekie Meins, de clubarts. Hij beloofde haar een doelpunt bij zijn rentree, kort na de operatie. De bewondering was er bij de supporters en zijn collega’s. ‘Onvoorstelbaar’, noemde Brama de rentree van Ruiz. ‘Het was net alsof hij nooit weg is geweest. Hij passeert spelers, weer direct. Hij creëert direct weer een man meer. Er gebeurde gewoon iets toen hij inviel. De hoop was terug. Het publiek ging er ook extra achter staan. Het was ongelofelijk.’
Ruiz zelf was, eveneens net als voorheen, het toonbeeld van bescheidenheid. Hij wilde gewoon z’n best doen, een overwinning uit het vuur slepen. Niets meer dan dat. Toch was het ook voor Ruiz bijzonder. ‘Het voelde alsof ik m’n eerste wedstrijd ging spelen. Ik was heel nerveus. Dat ben ik altijd wel voor een wedstrijd, maar normaal is dat verdwenen zo snel ik het veld opstap. Nu was ik zenuwachtig toen ik erin kwam. Nerveus als altijd, maar met een ander gevoel.’
Voor de invloed op z’n team heeft Ruiz geen verklaring. ‘Toen ik erin kwam, wilde ik laten zien dat ik wilde winnen. Misschien namen ze dat over. Misschien komt het ook wel door de dingen die ik heb laten zien vorig seizoen.’ Ruiz weet ongetwijfeld dat Twente door deze terugkomst het gevoel van onschendbaarheid terug heeft in de strijd om de titel. Al is de weg nog lang, het geloof is na vandaag weer groter dan de afgelopen weken. ‘We zitten dicht op PSV, het zijn nog veel wedstrijden, maar we moeten er gewoon in geloven.’
