Na de Flop Tien 2011 van vorige week is het nu dus tijd voor mijn persoonlijke Top Tien 2011.
Op tien: de winnende goal van Mark Janko in de bekerfinale tegen Ajax, na dat achteloze gebaar van Theo Janssen bij die vrije trap vlak voor tijd. Dolle vreugde in De Kuip om deze eerste – en achteraf helaas ook enige – hoofdprijs van het seizoen.
Op negen: de zinderende slotronde van het NK wielrennen in Ootmarsum rondom de flanken van de Kuiperberg. Fantastisch beulswerk van Robbie Ruijgh voor zijn kopman Pim Ligthart. En één lange commercial voor de tomeloze pracht van Twente.
Op acht: de naturelle voetbalhumor van Voetbal International op RTL7. René van der Gijp over Mido: “Die kan nog wel zeven kilo afvallen. In z’n gezicht.” Volkomen terecht onderscheiden met de Gouden Televizier Ring.
Op zeven: de finale om de Champions Trophy van onze hockeydames tegen Argentinië. Het scoreverloop, van 0-3 naar 3-3. De strafcorners van Maartje Paumen, topscoorster van het toernooi. En toen moesten die bloedstollende shoot-outs dus nog komen.
Op zes: de uitstekende beslissing van het Nederlandse voetbalelftal om te kappen met dat debiele programma van Harry Vermeegen. Het hopelijk definitieve einde aan de hopeloze carrière van een vervelende zeikerd in een muffe regenjas.
Op vijf: de grootse reactie van Mauro Manuel (“Mooi niet!”) bij Pauw & Witteman op dat walgelijk smerige briefje van Henk Bleker, louche sjacheraar in goedkope emoties ( “Als je wilt mag je met me mee naar FC Twente-PSV”). Stadionverbod voor deze viezerik.
Op vier: de actie van Vak-P voor Bibi. Grote klasse, mannen!
Op drie: de formidabele winst van Usain Bolt op de 200 meter tijdens de WK atletiek in Daegu, de ultieme wraak na zijn diskwalificatie op de 100 meter. Het hardlopen heeft er na Michael Johnson weer een standbeeld bij.
Op twee: het goud voor de Nederlandse honkbalploeg op het WK in Panama, met tweemaal winst op Cuba, de grote favoriet. Terechte genoegdoening voor het feit dat we helaas ook wereldkampioen korfbal werden.
Op één: alle doelpunten van Barcelona, met als absolute hoogtepunten die laatste twee van Messi tegen Santos. Het mooiste voetbal aller tijden, beter dan het Brazilië van Socrates, Falcao, Zico, Cerezo en Eder op het WK van 1982.
Tot zover mijn vuurwerk; wees voorzichtig met dat van u en tot volgend jaar
