Vrijdagmiddag ging de telefoon: of ik mee wilde naar Twente-Heracles. Normaliter had ik onmiddellijk ja gezegd, maar iets in mij neigde naar nee. Ik had er een zwaar hoofd in en om nou met min twaalf op de tribune te gaan zitten, terwijl ik het thuis comfortabel met bier en chips kon volgen via Eredivisie Live: sorry Vak P, maar soms maak je een keuze. ‘s Avonds bleek dat mijn voorgevoel terecht was en dat constateer ik niet dan met de grootst mogelijke tegenzin. Geen misverstand: ik heb niets tegen Heracles en vind het er altijd buitengewoon gezellig, vooral als de voorzitter persoonlijk met de Glühwein rondgaat – maar in Enschede verliezen van je Almelose buurman, dat doe je dus niet, ook al was het alweer vijfentwintig jaar geleden. En toch gebeurde het, met dank aan Wisgerhof, Douglas en Cornelisse die het hun tegenstanders kinderlijk eenvoudig maakten.
FC Twente heeft tijdens de recente transferperiode de verkeerde keuzes gemaakt. Daarmee bedoel ik niet dat ze Plet en John niet hadden moeten kopen, daar is niks mee, maar in verdedigend opzicht is de club net zo lek als de mailbox van KPN. Tot nu toe kon dat redelijk verbloemd worden omdat er doorgaans aan de andere kant meer gescoord werd, maar als een topschutter als Luuk de Jong een keer zijn dag niet heeft (en dan toch nog twee goals maakt, wat tekenend is voor zijn uitzonderlijke kwaliteiten), dan moet je achterin geen aflevering van Comedy Capers proberen te plagiëren. En dat was precies wat er gebeurde voor de neus van Mihalyov, die terecht als de beste keeper van de eredivisie te boek staat, maar het gepruts en geklungel van zijn defensie zo langzamerhand bijna als een persoonlijke belediging mag gaan beschouwen. Bondscoach Van Marwijk heeft nu gelukkig zelf kunnen constateren dat Douglas hopeloos overschat en absoluut geen toegevoegde waarde voor Oranje is. Of was hij aanwezig om Duarte te scouten?
zielig dom verslag.
correct en mooi verslag.