Zondag 24 november 2024
Twentesport

Debuut

Geplaatst op 16 februari 2011 door   ·   Geen reacties

Van de week las ik het verslag van Feyenoord- Heracles. Mike te Wierik (18 jaar) had de plaats in mogen nemen van de rechtsback Breukers van Heracles om zodoende zijn eerste volledige wedstrijd te spelen; in De Kuip nog wel.
Bij het lezen van het verhaal kreeg ik déjà-vu-beelden van mezelf, toen ik voor het eerst in de basis mocht staan. Dat was in De Meer tegen Ajax, het grote Ajax met spelers als Henk Groot, Piet Keizer, Cruijff (net zo oud als ik), Sjaak Swart, Klaas Nuninga, Wim Suurbier, Bennie Muller, Gert Bals, Theo van Duivenbode, Ruud Krol et cetera. Het was eind jaren zestig. De trainer – Robert Heinz – had me vrijdag al gezegd, dat ik in de ploeg kwam. Twee dagen was ik niet aanspreekbaar en geheel gefocust op mijn debuut.

In die tijd, als ploegen als AZ in De Meer aankwamen, stonden ze al met 1-0 achter. Je werd dan bij aankomst brutaal opgevangen door de harde kern, die dan riep: ‘Heej boeren, nulletje of vijf vandaag?’

De adrenaline schoot door mijn lichaam heen. Het was winter en er lag een klein laagje sneeuw op het veld. In het begin van mijn loopbaan stond ik linkervleugelverdediger. Dus moest ik tegen coryfee Sjaak Swart spelen. Twaalf jaar ouder en al jaren de gevierde rechtsbuiten van Ajax en het Nederlands elftal. Toen de fluit ging, waren de zenuwen weg. Als ik eenmaal in het elftal sta, laat ik me er niet meer uitspelen, dacht ik. Ik was echt een broodvoetballer. Het meeste geld moest toentertijd immers door premies verdiend worden. Dat was het beleg op de boterham.

Ik zat er bovenop bij Sjaak. Heel kort dekken, helemaal geconcentreerd op die ene beweging – naar binnen dreigen en dan buitenom komen – en oppassen bij het inkomen bij de tweede paal, want Sjaak kon goed koppen, echter ondergetekende niet minder. Het waren niet al te zachtzinnige duels, toen Sjaak ineens tegen me zei:
‘Hé Vonkie, een beetje rustig aan hè.’
Ik antwoordde: ‘Vandaag geen balletje aannemen Sjaak.’
We verloren uiteindelijk met 4-1, maar ik ben niet meer uit het elftal geweest. In de VI werd mijn debuut zelfs gehonoreerd met een 8 en stond ik bij mijn eerste wedstrijd gelijk in het sterrenteam.

Ik wens Mike heel veel succes in de carrière, want het lijkt me een felle flikker. Als je echt iets wilt, dan krijg je het ook.

Delen is sportief

Reacties (0)




Archief