Het was een nuttige week waar ik veel plezier aan heb beleefd. Afgelopen dinsdag speelden wij een jaarlijks terugkomende voetbalwedstrijd met de staf van GA Eagles tegen het G-team van SV Twello. Wij traden aan met onder meer de dokter, de fysio, de voorzitter, de hoofdsponsor, de wasvrouw en de keeperstrainer. Marc en ik-zei-de-gek complementeerden het team. Voorzitter Edwin Mulder begon uitermate verdienstelijk en fanatiek aan de partij, maar moest dat al na vijf minuten bekopen met een spierscheuring. Dat wij verloren van het G-team was niet verassend, want ze waren gewoon beter…
Het plezier dat ik zelf aan zo’n partij beleef, is groot, vooral als je ziet hoe het G-team van Twello ervan geniet om tegen ons te spelen. De dag daarna zijn wij met de hele selectie naar De Beele in Voorst geweest, een orthopedagogisch behandelcentrum voor jongeren in de leeftijd van 12-21 jaar met een licht verstandelijk handicap en gedragsproblemen. Heel interessant om te zien hoe het daar in zijn werk gaat, ook al was het voor mij al de vijfde keer dat ik er was. Ik heb enorm veel respect voor de mensen die daar proberen de jongeren een beetje op de rit te krijgen, ook al is het vaak vechten tegen de bierkaai. Het waren twee nuttige momenten geweest in aanloop naar de wedstrijd in Sittard.
Vaak heb je in een seizoen een wedstrijd of vier dat je met de rug tegen de muur staat, eigenlijk al een paar doelpunten om de oren moet hebben, maar toch de wedstrijd met het nodige geluk nog wint. GA Eagles had vanaf MVV, drie weken geleden, niet één wedstrijd gehad dat het mee zat. In Maastricht kwamen we voor de rust erg goed weg en had het zomaar 3-0 voor MVV kunnen staan. Het was 1-1 en met een sterke tweede helft wonnen wij nog in Limburg.
Afgelopen vrijdag was het erbarmerlijk wat we in de eerste helft tegen Fortuna Sittard lieten zien. Dat het maar 1-0 stond was een klein wondertje… De tweede helft was iets minder slecht maar het zag er niet naar uit dat wij gingen scoren. De tussenstand bij Helmond Sport – FC Dordrecht werd een kwartier voor tijd 2-1 en dat betekende dat één goal van ons play off-deelname zou betekenen.
En warempel, Freek Heerkens kopte in blessuretijd met zijn achterhoofd de miraculeuze gelijkmaker binnen. Ongelooflijk, maar geweldig. Voetbal blijft een rare sport, een maand geleden waren wij al dood en begraven, maar we leven nog. Dinsdag weer tegen FC Den Bosch dus, net als afgelopen seizoen in de play offs. Toen werden we eigenlijk kansloos uitgeschakeld. Maar zes wedstrijden zonder nederlaag, dat geeft vertrouwen…
