Hij staat voor de camera. Beetje overhellend naar links, voor de kijker thuis. De camera glijdt langs zijn rechterbeen. Kapot. Op zijn arm zit wit gaas met jodium. Of zou die gele vlek wondvocht zijn?
‘Kan je nog wel fietsen vandaag, Bram Tankink?’, vraagt de NOS. ‘Ach. Hier een schaafwond, mijn nek heeft een klap gehad, dus die is wat stijf. En aan deze linkerkant heb ik niks, maar daar doet het gek genoeg wel pijn. Als je met tientallen renners onderuit gaat en je ligt onderop, dan weet je niet wat dat doet met je lichaam. Dat merk je straks op de fiets pas weer. Maar euh, het zal wel lukken’. Hij voegt er een glimlach van een boer met kiespijn aan toe.
Tankink: ‘Ik sprak Mollema net bij het ontbijt en vroeg: Hoe is het? Hij zei: Ik heb eigenlijk nergens last van. Vervolgens staat ‘ie op en strompelt van tafel. Dus ja, de spirit is er nog wel.’
Voor de Raborenners is de Tour tot en met de eerste rustdag vandaag behoorlijk pijnlijk verlopen. Maarten Wijnants kwam net voor het weekend krom over de finish. De Belg was zo dom om aan Bram advies te vragen. ‘ Zou ik een klaplong hebben? Ik heb zo’n pijn.’ Uiteraard luidde de nuchtere analyse van zijn ploeggenoot: ‘Nee joh. Als je dat hebt, dan fiets je niet meer.’
Niet veel later – in het ziekenhuis – wordt de diagnose gesteld. Twee gebroken rikken en een geperforeerde long.
Dokter Bram, hoeveel pijn kan een renner hebben?
