In de voorbereiding wordt de ploeg gezet, zoals dat heet. Vooral als er veel spelerswijzigingen zijn of de trainer is nieuw, dan moeten normen en regels duidelijk gemaakt worden en ook wat de te volgen lijn is. In de Nederlandse maatschappij is op tijd komen geen discipline, maar een norm die je van je ouders hebt meegekregen. Ik ben als trainer en als speler nog nooit te laat geweest. In dat verband hebben McClaren en de zijnen bij FC Twente een duidelijk signaal afgegeven. Bengtsson werd tijdelijk uit de selectie gezet, omdat hij als een verongelijkt klein kind in de rust van een wedstrijd, nadat hij vervangen was, naar huis ging. Zo gekwetst was hij in zijn ego. Hij mag verhuurd of verkocht worden, heb ik begrepen. Gyasi en Fernandes werden op de tribune gezet, omdat ze te laat bij het sportdiner voor de wedstrijd kwamen. In het trainingskamp worden de spelers altijd op tijd gewekt. McClaren en de zijnen hebben de trend gezet en dat is uitstekend.
Ik herinner me een identiek geval toen ik in 1998 trainer van Roda JC was. Martin Jol was begin maart ontslagen en Roda stond op een degradatieplaats. Ik werd gevraagd als interim-coach op te treden met Eddy Acherberg als assistent. Nog elf wedstrijden waren er te gaan en Roda moest erin blijven. Een van de eerste wedstrijden speelden we op een doordeweekse avond tegen De Graafschap uit. We waren eerder afgereisd en zaten in een hotel in trainingskamp als voorbereiding op de wedstrijd. Ik was nog in de observatiefase, maar Eddy had me al verteld dat er een ‘strijd’ was tussen de Limburgers en de spelers uit het westen, die Jol meegenomen had. Ze dichtten zich meer privileges toe en voelden zich boven de rest van de selectie staan.
De spelers werden na de middagrust gewekt en moesten om half 5 aanschuiven voor de sportmaaltijd. Vijf over half 5 kwamen Regilio Vrede en Humphrey Rudge binnen. Te laat. Ik was even te laat van tafel weggegaan om niet te zien dat ze te laat waren en om niet al gelijk maatregelen te hoeven nemen. Vrede was basisspeler, Rudge niet. We verloren de wedstrijd met 2-1. De dag erna zei ik tegen Eddy wat ik ging doen. Ik zocht bewust de confrontatie met Vrede over dat geval tijdens de team-nabespreking. Hij reageerde alsof hij door een bij gestoken werd en gaf – als zogenaamde informele leider (door Jol op een voetstuk gezet) – op een ongepaste manier tegengas, tot aan schelden toe. Stante pede stuurde ik hem weg uit de selectie en zei dat ik hem de rest van het seizoen niet meer wilde zien. De spelers reageerden opgelucht. We hebben geen wedstrijd meer verloren en bleven er ruim in. Rudge kreeg trouwens een geldboete.
Wat FC Twente betreft heb ik een goed gevoel over de nieuwe spelers. Ben benieuwd hoe een en ander in elkaar gezet wordt.
Theo,
Ik mag je stukjes doorgaans graag lezen maar 1 keer is wel genoeg
Je hebt het grootste deel van deze column in 2007 ook al een keer geschreven. Je mag dan wel gezegd hebben dat je Vrede niet meer wilde zien, je hebt hem echter nog wel opgesteld in de laatste wedstrijden van het seizoen. Daarnaast verloor Roda JC de rest van dat seizoen nog van Feyenoord en (nogmaals) van de Graafschap..