ENSCHEDE – Geland op Schiphol, gehuldigd in Den Haag en nu rust. De Nederlandse paralympiërs hebben zichzelf overtroffen in Londen. Waar ze in 2008 naar huis gingen met 22 medailles, stapten ze maandag op het vliegtuig met liefst 39 medailles op zak. Ook onze Twentse toppers hebben hier een bijdrage in gehad. Petra Garnier, rolstoelbasketbalster in de nationale ploeg, won met haar team na drie Spelen op de vierde plek te zijn geëindigd, eindelijk een bronzen plak.
‘Eindigen als vierde wil je echt niet’, reageert Garnier in de auto op weg naar Den Haag. ‘We gingen natuurlijk naar de Spelen om goud te pakken. Maar als je al jaren net buiten de prijzen valt, ga je je wel afvragen of goud wel reëel is.’ Nog een beetje in een roes vertelt Garnier dat ze de openingsceremonie in Londen niet bijgewoond heeft. ‘Nee dat was wel jammer. Maar we moesten de volgende dag direct onze eerste wedstrijd spelen. We zaten best in een zware poule dus we moesten iedere wedstrijd alles geven om door te kunnen.’ En dat lukte. De basketbalsters eindigden als tweede in de poule en stonden, door winst tegen China, in de halve finale oog in oog met het Duitse team.
Garnier: ‘Ja en toen gebeurde het. We verloren de wedstrijd op hele kleine details. De balletjes vielen niet. We hadden het verdiend om te winnen, het was zo’n grote teleurstelling. Ik werd de volgende dag echt met een kater wakker. Maar dan ga je denken, geen goud, geen zilver, dan maar brons. We gingen er echt voor met z’n allen, wilden zo graag met een medaille richting Nederland keren.’ En met succes. In de strijd om de derde plek troffen de Nederlandse dames Amerika. ‘We begonnen heel overtuigend aan de wedstrijd, en zijn dat eigenlijk continu gebleven’, vertelt de Enschedese. ‘Het spel liep zoals het moest, het ging gewoon goed. En ja, dan is de wedstrijd voorbij en heb je ineens brons op zak. Een geweldig gevoel.’
Terug in Nederland staat meteen de volgende activiteit op het programma. De huldiging in Den Haag. Een bezoek aan de koningin volgt op 18 december, wanneer ook de deelnemers aan de Olympische Spelen langs gaan bij het staatshoofd. Maar eerst back to business. ‘Over twee weken begint de basketbalcompetitie alweer’, laat Garnier weten. Ik ben 42 jaar maar ga nog wel een tijdje door. Hoe het met de nationale ploeg verder gaat weet ik niet, maar een ding weet ik wel. Basketbal is veel te leuk om nu al mee te stoppen.’
