In mijn vorige column hanteerde ik het begrip “opportunisme in het betaald voetbal”. Misschien moet ik deze week maar eens aandacht besteden aan het fenomeen “opportunisme van een columnist”. En waarschijnlijk kom ik dan bij mezelf uit, want ik moet eerlijk toegeven dat ik na twee goede wedstrijden (tegen Bursaspor en Hannover 96) de kwaliteiten van FC Twente voor de topper tegen Ajax toch iets te hoog had ingeschat. Mijn welgemeende excuses daarvoor. Maar als ik dan ook iets ter verdediging mag inbrengen: de tactiek van McClaren leek natuurlijk helemaal nergens op. Als je speelt tegen verdedigers van het kaliber Blind, dan kies je vol voor de aanval. En wie bedenkt dat Chadli achter Van Rhijn moet aanlopen in plaats van andersom, heeft het niet echt begrepen. Jan Mulder had groot gelijk bij Studio Voetbal: “De klok is twintig jaar teruggezet”. Oftewel: met deze wanprestatie heeft FC Twente zich helaas weer laten zien als de provinciale angsthaas, die met knikkende knieën de spelersbus instapt. Maar het aller-, allerergste was het commentaar van McClaren: “We deden alles goed zonder bal”. U moet dus niet vreemd opkijken als ze voor de wedstrijd van vanavond tegen Helsingborgs aan de UEFA hebben verzocht om zonder bal te mogen spelen, dan kunnen ze nog een keer laten zien dat ze alles goed doen. Aan de andere kant: wanneer ze zondag AZ van het veld blazen, met bal en al, dan heeft de winnende trainer weer het grootste gelijk. Dat heet opportunisme.
