Met dank aan mijn lezers voor de tips, gecombineerd met mijn persoonlijke voorkeur, volgt hier mijn Top Vijf van het sportjaar 2012.
Op vijf: het landskampioenschap van EHV Veteranen LA. Oké, EHV is mijn club en met sommige spelers heb ik zelf nog gehockeyd. Toch is dit geen vriendjespolitiek, want de nummer één van Nederland, dat word je niet zomaar.
Op vier: Londen. En dan niet alleen de prachtige sport, maar vooral ook de introductie van NOS Sportzomer, interessante formule en veelbelovend format met wat mij betreft de doorbraak van Willemijn Veenhoven. Topcombinatie: Robbert Meeder en Herman van der Zandt als droogkomisch presentatieduo. Andere humor: de openingsceremonie van de Olympische Spelen, met als absolute hoogtepunt de parachutesprong van The Queen met James Bond. De scène zette de toon voor veertien dagen genieten op historische locaties.
Op drie: Marianne Vos. Een pure parel te midden van alle doffe dopingellende. Ongelooflijk knap om op zo’n overtuigende manier Olympisch kampioen te worden als iedereen je bij voorbaat al op het hoogste schavot heeft gezet. (Geldt trouwens ook voor Ranomi en Naomi, de twee andere Golden Girls van Londen.)
Op twee: Lionel Messi. De man breekt alle records en volkomen terecht dat ze in het Spaans van zijn achternaam een synoniem woord voor “de alles overtreffende trap” willen maken. Messi is de beste van Rio de Janeiro, Buenos Aires en Amsterdam. Pelé was goed, Maradona was goed, Cruyff was goed, Messi is beter.
Op een: Epke Zonderland. De onthechting aan de rekstok, de ontkenning van de zwaartekracht en de ontlading bij Umberto Tan. Met de eerste twee bewees hij zijn buitenaardse klasse, met het derde liet hij zien dat hij ook maar een mens is. In 2016 landt hij staand op de tafel bij commentator Hans van Zetten.
