Ik haat ziekenhuizen, kom er liever niet. Afgelopen vrijdag zat ik weer in het Rijnstate in Arnhem. Mensen zijn daar somber, triest, verdrietig en eigenlijk is dat logisch. Je gaat niet voor je plezier naar een ziekenhuis, tenzij je er werkt of er een blijde gebeurtenis is geweest. Ik ben twee jaar lang met mijn doodzieke moeder bijna elke week naar het VU in Amsterdam gegaan. Mijn moeder had longkanker en kreeg regelmatig chemotherapie. De lange wachttijden en de zieke mensen, meestal wachtend op de dood, onvergetelijk. De tussenstanden die de dokter bekend moest maken aan mijn moeder, het waren vreselijke momenten. Ziekenhuizen, bah, ik heb er niks mee..
Maar goed, de kogel is door de kerk. Eind mei krijg ik dan eindelijk een nieuwe heup. Er is geen uitstel meer mogelijk. Op dit moment loop ik als Herr Flick van Allo, Allo! Dit betekent dat ik maar liefst vijf dagen in zo’n vreselijk hospitaal moet blijven. Ben nu 49 jaar en het wordt mijn eerste operatie, doodsbenauwd ben ik. Dat ik niet meer wakker word of dat ze de verkeerde heupkom eruit halen. Ontstekingen, bloedvergiftiging, infecties of andere op de loer liggende narigheid, nee, ik word er niet vrolijk van. Er zijn zoveel dingen die fout kunnen gaan.
Een nieuwe heup op 49-jarige leeftijd, het is vroeg. Maar zeventien jaar betaald voetbal en dom knallen op de goal, het heeft zijn tol geëist. Kogels van afstand, het was mijn lust en mijn leven, maar nu zit ik met de gebakken peren. De dokter zei ‘Hou er wel rekening mee dat je over een jaar of vijftien de nieuwe heup weer moet vervangen’. ‘Bedankt voor de info, Dok’, zei ik. Maar zorg er eerst maar voor dat ik weer wakker word…
Straks lig in een een ziekenhuiszaaltje, met oude mannetjes en vrouwtjes van een jaar of 80, allemaal met een nieuwe heup. Erg is dat, naar. Maar het allerergste is nog dat ik straks moet poepen op het zaaltje. Dat ik aan Kaketoe ben dat een bloedmooie verpleegster toekijkt of het allemaal goed gaat. Ziekenhuizen? Afgrijselijk…
Sterkte en tot snel.
Michel: ik ben ook op december 2012 geopereerd en heb een andere heup erin gezet gekregen…….
Weet je wat ik het ergste vond? zo’n slang in m’n snikkel die d’r na een paar dagen uitgerost werd….. Kut hé!!!!
Maar: ik golf na een maand of 3 alweer en ben blij dat het gebeurd is. Ennuh: ik mís de pijn af en toe….. Ráár toch?
Wees blij dat je het doet: ‘n hele verbetering.
Let me know via FaceBook
Groetjes
Gerdo
Een lichting eerder dan jij bij de Eagles
Hee Gerdo fijn om te horen allemaal ,jezus ga nu met een gerust hart , Dank je haha Gr Michel
Als jij dezelfde instelling hebt als je in jou voetbalcarriere, wordt dit voor jou een peace of cake. Veel succes en beterschap !
“peace of cake”
Prachtig stijlbloempje.