Ik weet het, u bent er he-le-maal klaar mee, maar ik ontkom er niet aan om het nog even over het Koningslied te hebben. Ik waande me de afgelopen week namelijk weer even terug in juni 2012, ten tijde van het vorige nationale trauma van ons eens zo trotse en toonaangevende koninkrijkje.
De parallellen waren verbluffend. Groepje verwende mensen dat allang niet meer is geaard in de Hollandse klei en de realiteit van de echte mensenwereld compleet uit het oog is verloren levert een wanprestatie waar de honden geen brood van lusten. Vervolgens breekt een storm van terechte kritiek los, waar diezelfde verwende mensen zich dan weer helemaal geen raad mee weten. Als je eenmaal de wolken in bent gehesen is het kennelijk lastig het zicht te behouden.
Toch is er ook een verschil. Daar waar de voetballers niet alleen de criticasters voor rotte vis uitmaakten, maar ook elkaar de zwartepiet toespeelden, sluiten de zelfbenoemde artiesten de rijen. Dat kun je klef, incestueus en lachwekkend vinden (en dat is het ook), maar toch heeft het ook wel iets. Van een kabel hebben ze in het Aalsmeerse biotoopje in ieder geval geen last.
Zeker nu het Koningslied ondanks alle kromspraak, kleuterraps, vals sentiment en een gejatte melodie toch gewoon wordt uitgevoerd alsof er niets aan de hand is, zie ik kansen voor het Nederlands elftal. Creëer een gezamenlijke vijand (de bondscoach heeft dat al aardig in de vingers), blijf onverstoorbaar doorgaan, ook al bak je er even niets van en doe net alsof je het beste van allemaal bent. Dan kunnen we al die B-artiesten in de zomer van 2014 misschien nog weer eens optrommelen voor nog een feestlied. Alvast een tekstsuggestie, zonder stamppot: “De W van wij winnen de Wereldcup!”
Er is maar 1 nationaal volkslied en wel het lied van Andre Hazes: “Wij houden van Oranje!!”
Samen zijn we sterk
Eendracht maakt machtig
Hoe een klein land groot kan zijn
Is dat niet prachtig
refr.:
Koningshuis Oh Koningshuis
Jij bent een kampioen
Wij houden van het Oranjehuis
Om zijn daden en zijn doen
Simpel toch!