Ik hoor nogal eens dat fans van de grote profclubs de voorbereiding het mooiste van het seizoen vinden. Eindelijk verlost van combiregelingen, de opgefokte sfeer, waterbier zonder alcohol en moeilijkdoenerij, maar gewoon met een potje bier bij een clubje in de provincie langs de lijn. Je kunt natuurlijk ook gewoon supporter worden van een mooie amateurclub, want dan heb je het hele jaar de geneugten van die oude, gezellige voetbalsfeer. Maar goed, dat zal dan ook wel weer niet de bedoeling zijn.
Hoe dan ook, ik vind die hele voorbereiding dus geen fluit aan. Het gaat nergens over, je kunt geen enkele consequentie verbinden aan uitslagen en de lamlendigheid viert hoogtij. Af en toe wordt er wel net gedaan of het wel ergens om gaat, zoals bijvoorbeeld afgelopen weekend bij Derby Days. Een leuk en goed georganiseerd initiatief, dat moet gezegd, maar ondanks alle gezwollen persberichtjes en de lachwekkende Engelse terminologie (Future Stars, Main Stars – nee, dit is geen grap) is en blijft het natuurlijk gewoon een toernooitje om des keizers baard. Of in Derby Days termen: The Emperors Beard.
Bij Excelsior’31 leken ze er toch anders over te denken, want die wekten na afloop van de verloren finale de indruk dat de mensenrechten ernstig geschonden waren. Spelers wilden zelfs uit blinde woede dug-outs slopen. Tja, in plaats van te jammeren over onrecht en piepen over een feestende winnaar kun je natuurlijk ook gewoon eens een bal erin schoppen als je zoveel beter bent. Zo werkt het in de competitie immers ook.
Maar ondertussen weten we nog altijd niets en lijkt het weekend van 24 en 25 augustus maar akelig langzaam dichterbij te kruipen. Want één ding is zeker. Zo gauw het weer echt om de punten gaat is alles wat daarvoor is gebeurd van nul en generlei waarde. Het is dus maar goed dat Andres David die dug-out heel heeft gelaten. Na een overwinning op Barendrecht op 24 augustus zou hij immers geen flauw benul meer hebben waarom hij dat ding nou aan gruzelementen heeft geschopt.
Zou volgens mij pas opvallend en noemenswaardig zijn als alle spelers mee zouden feesten omdat een andere ploeg van hun gewonnen had. Topsport(dat is het huidige topamateurvoetbal)mentaliteit is -winnen- en niets meer/minder. Teleurstelling bij spelers zie ik dan liever dan gelatenheid.
De neerbuigendheid over het toernooi snap ik ook niet helemaal, misschien is dat wel de mentaliteit in het oosten. Wees nou eens trots op dingen die een ander probeert te doen voor je en waardeer dat. Misschien maakt dat het leven wat makkelijker.