Een jaar of wat geleden, tijdens een vorige mislukte poging om betaal-tv in Nederland te introduceren, kwam het ineens op. De emotie van tribunes moest in beeld worden gebracht. Niet de klinische, droge registratie van wat er binnen de lijnen gebeurde was nog langer het belangrijkste, nee, de entertainment-beleving van het product Eredivisie moet gevangen worden op een multichannel-achtige wijze, zodat de televisieconsument het totaalplaatje wordt geschetst. Althans, ik denk dat op de burelen van de Endemols en Eyeworksen zo ongeveer op deze manier over voetbal op tv wordt geouwehoerd.
Het idee is natuurlijk zo slecht nog niet. Voetbal is immers voor ongeveer driekwart emotie en beleving en voor een kwart het daadwerkelijke spel. Toch ziet het er op de een of andere manier niet uit. Of dat nu komt omdat dat laatste kwart van een zo tranentrekkend niveau is, dat die andere driekwart wel erg potsierlijk overkomt is me niet helemaal duidelijk. Ter vergelijk, de camera van een lokale zender die een van frustratie vertrokken gezicht van een supporter van Sportlust Glanerbrug in beeld brengt als Oeken de 0-1 heeft gescoord, lijkt ook wat overdreven. En aangezien Sportlust Glanerbrug waarschijnlijk geen modderfiguur zou slaan in de huidige Eredivisie lijkt dat een plausibele verklaring.
Toch is het volgens mij gewoon de overdrijving. Ik kreeg zondagavond bij Studio Sport tijdens de samenvatting van NEC – Vitesse spontaan heimwee naar het woestijndroge commentaar van Theo Reitsma en een camera die autistisch is gericht op de 110 bij 60 meter gras. Een ijverige cameraman had namelijk op de tribune een jongetje gespot met een beschilderd gezicht. Het angstaanjagend lelijke logo van NEC paste precies op zijn gelaat en dat zorgde voor een vervreemdend horroreffect. Een lief onschuldig kereltje met een duivels groen-rood-zwart abstract schilderij op het gezicht. Indachtig het grillige scoreverloop zagen we in de samenvatting het jongetje dus een keer of zes langs komen: blij, verdrietig, boos, vol ongeloof, euforisch en uiteindelijk ontroostbaar. Het was iets meer emo-tv dan dit mens kon verdragen.
Ik ben wel benieuwd of het jongetje er maandagmorgen tijdens het kringgesprek op school nog op teruggekomen is.
