Hij begint samen met zijn moeder aan een museum voor zichzelf op zijn geboorte-eiland Madeira. Bij zijn vorige club Manchester United had hij een eigen spiegel in de kleedkamer. En hij kan niet onaardig voetballen, maar wat mij betreft weerspiegelt hij toch vooral de treurige herinnering aan die WK-wedstrijd die door het griezelige wangedrag van hem en van notoire bedriegers als Figo en Scolari volledig uit de hand liep. Christiano Ronaldo, dat ruikt naar de parfums van Tom Ford, Calvin Klein, Ralph Lauren, Roberto Cavalli: je betaalt voor de naam, maar het blijft gewoon lucht.
Nee, dan had ik toch veel liever Zlatan en Zweden naar Brazilië zien gaan. Ik weet het, hun aanwezigheid had zeer waarschijnlijk slechts drie wedstrijden geduurd, want Zlatan heeft dezelfde pech als Ryan Giggs (Wales), Jari Litmanen (Finland) en George Best (Noord-Ierland) vroeger hadden: ook zij waren wereldvoetballers zonder wereldelftal. Maar wat zullen we hem missen, volgend jaar op het WK. Zlatan Ibrahimovic, dat is Dr. Faust en Dr. Oetker, dynamiet en diamant, kannibaal en gastronoom, gratie en gruwel, Doutzen Kroes en Golda Meir. En zo ongeveer alles daartussenin.
