Twee jaar geleden maakte Michel Gerritsen Mulkes (22) de overstap van Excelsior’31 naar Go Ahead Eagles. In Deventer wist hij zich, mede door blessures en de promotie naar de Eredivisie, nooit te ontpoppen tot een vaste selectiespeler. Komend seizoen keert hij terug bij de Rijssense topklasser, maar de jongeling beseft dat er bij Excelsior het nodige is veranderd. ‘Ik vind dat je na elke wedstrijd helemaal kapot moet zijn, dat zie ik nu niet bij elke speler.’
Daar stond hij dan, vorig jaar mei, op het podium op de Brink in Deventer. Zingend en springend, om te vieren dat hij met zijn club Go Ahead Eagles gepromoveerd is naar de Eredivisie. Op dat moment bedacht hij zich nog niet dat de promotie wel eens heel nadelig uit kon pakken voor hem, na een jaar blessureleed. ‘Dat besef kwam inderdaad later pas. Dat je bij jezelf denkt van: oh, wacht even.’
Jupiler League
Als hij dat een jaar eerder had geweten, had hij er toch nog wel een keer bij nagedacht toen hij zijn handtekening zette in Deventer. ‘Ik dacht dat we in de Jupiler League zouden spelen. Ik wilde het eerste seizoen gewoon proberen aan te haken en trainingsuren te maken, af en toe een wedstrijdje spelen en wie weet een keer bij de selectie zitten. Toen kreeg ik die kruisbandblessure en dan ben je een jaar weg. Vanaf april was ik fit en in mei promoveerden we. Dan loop je een jaar achter en gaat het niveau ook nog eens omhoog. Dan wordt het natuurlijk lastig.’
Betere voetballer
Toch had hij het avontuur bij de Deventer profclub niet willen missen. ‘Ik heb er veel plezier gemaakt en veel geleerd. Ik ben er een betere voetballer geworden, denk ik. Sowieso fysiek, want eerder deed ik nooit aan krachttraining en nu wel. Ook conditioneel ben ik vooruitgegaan en heb ik weer nieuwe ideeën over voetbal opgedaan.’ Vaak hoor je dat voetballers na een kruisbandblessure mentaal sterker zijn geworden, Gerritsen Mulkes herkent zich daar niet in. ‘Dat zeggen ze altijd, maar ik heb niet zo veel gemerkt aan mezelf. Ik heb gewoon gerevalideerd en toen ik fit was alles weer meegedaan. Ik ben overigens sowieso mentaal niet zo makkelijk te kraken.’
Kwalijke zaak
Volgend jaar is de Rijssenaar dus weer in het rode shirt van Excelsior te bewonderen en daar is hij blij mee. ‘Het is toch fijn dat je weer een nieuwe club hebt. Ik vind het heel mooi om terug te keren.’ Hij heeft dan wel twee jaar ergens anders gevoetbald, toch was hij niet helemaal weg bij Excelsior. ‘Ik ben elke thuiswedstrijd wel geweest en heb de jongens af en toe na de wedstrijd gesproken. Ook ben ik niet-spelend lid gebleven van de club, kon ik in ieder geval elke keer gratis naar binnen.’ Maar wat hij op sportpark De Koerbelt aantrof, beviel hem niet altijd. ‘Ik vind dat je na de wedstrijd helemaal kapot moet zijn en alles moet hebben gegeven, dat zag ik niet bij alle spelers. Dat vind ik wel een kwalijke zaak.’ Toch wil hij niet te streng zijn voor de huidige selectie van zijn nieuwe club, die op het punt staat te degraderen uit de Topklasse Zaterdag. ‘Ik ben niet bij de trainingen geweest en zie alleen de wedstrijd. Er werd ook heus wel echt goed gevoetbald, maar ze hadden vaak geen geluk. Het is gewoon jammer.’
Energie overbrengen
Het feit dat hij volgend jaar dus waarschijnlijk in de hoofdklasse terecht komt, was voor hem geen reden om op een andere club te wachten. ‘Ik ben niet zo bezig met het niveau. Ik had inderdaad kunnen wachten, maar ik heb me ook weer ingeschreven voor een opleiding en dan is Excelsior toch mooi dichtbij. Ik kies daarmee wel een klein beetje voor een maatschappelijke carrière.’ Dat betekent niet dat de verdediger annex middenvelder niet ambitieus is. ‘Ik ben wel iemand die er voor honderd procent voor gaat en na de wedstrijd helemaal kapot is. Ik wil die energie graag overbrengen op anderen, want ik ga niet onderin de hoofdklasse spelen, dat kan ik je wel vertellen. Ik wil bovenin de hoofdklasse meedoen en ik denk dat we daar de selectie voor hebben.’
