Nederland is altijd een land van goede keepers geweest, schreef ik vorige week. Sander Boschker past perfect in die traditie, hoewel ik het eigenlijk schandalig vind dat een professionele voetbalkeeper na zoveel jaar nog nooit een fatsoenlijke spelhervatting met de voet onder de knie heeft gekregen. Maar verder is hij ook voor mij toch vooral de held van 24 mei 2001, de bekerfinale tegen PSV in De Kuip. Ik was die dag helaas niet in Rotterdam, maar op 14 mei 2000 jammer genoeg wel, en ik vraag me nog steeds af wat we daar, een dag na de vuurwerkramp, in hemelsnaam te zoeken hadden.
Wat natuurlijk niet wegneemt dat FC Twente en Enschede een jaar later wel weer toe waren aan een feestje en dat konden ze krijgen. Sander Boschker stopte de penalty’s van John de Jong, Ronald Waterreus en Jonas Kolkka, waarna Vak-P de confettikanonnen kon ontsteken. De Kuip kleurde Twente-rood en dat gebeurde tien jaar later nog een keer, toen hij in het doel stond van het elftal dat Ajax met 3-2 versloeg. Intussen had hij ook nog het kampioenschap en twee keer de Johan Cruyff Schaal gewonnen. Dinsdag neemt hij afscheid en dan verdient hij een fantastische avond. Sander succes, en probeer er tenminste één fatsoenlijke spelhervatting uit te persen.
Met Boschker was het eigenlijk altijd hollen of stilstaan. Van modelkeeper tot comedy caper en alles wat er tussenin zat. Typisch niveau FC Twente, anders gesteld. Maar een kwart eeuw bij één club. da’s toch wel een bijzondere mijlpaal.