ENSCHEDE – De eerste contacten werden in mei gelegd bij de afscheidswedstrijd van Sander Boschker. Alfred Schreuder bood Orlando Engelaar (35) aan te mogen meetrainen als hij dat zou willen om zijn conditie op peil te houden. ‘Je bent welkom’, zei de coach tegen zijn voormalige ploegmakker bij NAC. Ofschoon er ook andere clubs in hem geïnteresseerd waren, koos hij de voorbije maand voor FC Twente. Zo’n vier weken geleden begon hij te trainen bij zijn voormalige club, het kwam tot onderhandelingen en vandaag tekende hij een contract voor het lopende seizoen. Vanmiddag werd de oud-international gepresenteerd. Hij gaat het shirt met rugnummer 24 dragen. ‘Twente heeft een hoger niveau dan de andere gegadigden. Dat was voor mij het belangrijkste. Het salaris was bijzaak. Ik heb gekozen voor de kwaliteit van deze selectie’, zei Engelaar vanmiddag.
Na één jaar Melbourne Heart keer je Australië alweer de rug toe. Waarom?
Engelaar: ‘Ik heb er een geweldig mooi jaar gehad. Ik kon er blijven en verschillende andere verengingen uit het land wilden me ook graag hebben. Ik had er kunnen blijven. Maar mijn gezin wilde terug. Ons kind moet naar school. We kozen voor een terugkeer naar Nederland. FC Twente kwam op mijn pad en nu zit ik hier.’
Was het niveau daar lager dan in de eredivisie?
‘Op sommige aspecten wel. Vooral in technisch opzicht. Tactisch ook deels. Maar fysiek zijn ze misschien wel sterker dan de spelers hier.’
Hoe sta ervoor qua conditie?
‘De conditionele achterstand is voor een groot deel weg. Nu moet ik wedstrijdritme zien te krijgen. Ja, zondag zou ik kunnen spelen, maar de vraag is hoe lang. Ik heb 12 april tegen Western City Wanderers mijn laatste wedstrijd voor Melbourne gespeeld.’
Wat is je indruk van het huidige FC Twente?
‘Het is een talentvolle, jonge selectie. Het is een ploeg met mogelijkheden. Bengtsson en Schilder zijn 28, daaronder heb je Bjelland en Martina en daarna heb je louter spelers van onder de 23. Ik kan begrijpen dat de trainer me wilde toevoegen aan de selectie, want ze hebben regelmatig wat sturing nodig. Ik kan dat doen, ben een prater in het veld, maar een schreeuwer ben ik niet. Ik doe het altijd op een manier dat de spelers het accepteren. Soms kom je in een bepaalde emotie of frustratie terecht en dan zal ik echt wel laten weten wat ik ervan vind. Ik kan de schakel zijn, het verlengstuk van de trainer. Het is een nieuwe rol voor mij, heb het nooit eerder meegemaakt. Maar ik ben niet de enige die sturing geeft, je hebt er een stuk of vier, vijf die het doen.’
Op de sociale media zijn sommigen nogal sceptisch over jouw keuze. Ze twijfelen of je het aankunt.
‘Ze denken aan mijn laatste jaar bij PSV. Het plezier was weg toen. Maar ik wil laten zien dat ik nog goed kan voetballen. Maar dat is niet de reden van mijn terugkeer bij FC Twente, revanche voor mijn vervelende laatste jaar is niet het hoofdmotief. Overigens, er is gesuggereerd dat Alfred Schreuder en ik bevriend zijn. Dat is niet zo. Toen we samen bij NAC speelden was ik een rookie en hij onze ervaren aanvoerder. We waren gewoon collega’s toen.’
Je speelde tussen 2006 en 2008 ook al voor FC Twente en vormde toen met spelers als Karin El Ahmadi, Otman Bakkal, Ismaïl Aissati en Wout Brama een ijzersterk middenveld. Speelde dat mee in je keuze voor deze club?
‘Dat was inderdaad een mooie tijd. We legden de tegenstanders onze wil op. Wij waren degenen die bepaalden wat er gebeurde op het veld. We draaiden lekker. Ik ben toen international geworden.’
Is dit het laatste jaar van je loopbaan als profvoetballer?
‘Ik ga het van jaar tot jaar bekijken. Ik ben fit, voel me goed. Als het zo doorgaat, ga ik hierna graag nog een jaar door.’
