Passje naar de linksback. De back speelt hem terug naar de keeper. De keeper speelt de centrale verdediger in die hem op zijn beurt weer doortikt naar de rechtsback. En opnieuw. Het is kijken naar een Mona puddinkje dat zich met behulp van de zwaartekracht tergend langzaam uit de verpakking laat zuigen.
Nederlandse clubs houden krampachtig vast aan een uitvinding uit het verre verleden. Het totaalvoetbal dat in Nederland wordt gespeeld hoort thuis in het museum. Het totaalvoetbal dat in Nederland al jaren met pensioen is. Het pensioen in de vorm van tempoloos rondtikken op eigen helft.
Terwijl de competities in het buitenland onze uitvinding hebben doorontwikkeld tot een sportwagen, geven wij in Nederland nog maar eens een slinger aan de oldtimer. Als achttien oldtimers het tegen elkaar opnemen heb je een gelijke race en ziet het er leuk uit, maar ga je met deze wagens over de grens dan beland je in een dragrace tussen een Ferrari en een elektrische fiets. Zelfs in landen waar ze zich tot een paar jaar geleden nog verplaatste met paard en wagen laten ze ons de hoeven zien op het circuit.
Niet alles is de schuld van het grote geld. Met een hanglip wijzen naar het feit dat de onderdelen die de oldtimers nog een beetje power geven worden weggekocht is te gemakkelijk. Passie en inzet zijn niet te koop.
Prik eens een extra luchtgaatje in de verpakking van het Mona Toetje of gooi eens een litertje rode diesel in de tank. Stop eens met dat eeuwige rondspelen in de verdediging. Stel een 2 seconde regel in voor verdedigers die te lang met de bal aan de voet staan. Verzin een nieuwe kleur kaart of doe iets met schrikdraad. Doe het voor de supporters. Supporters zijn namelijk nog lang niet toe aan hun pensioen.
