Hé, wat gebeurt daar beneden? Ik zie dat na afloop van FC Twente-PSV Orlando Engelaar en Dwight Tiendalli hun shirts wisselen. Waarom doen ze dat?
‘Omdat dit de wedstrijd is van de onderlinge connecties. Bij PSV liepen en lopen altijd Twentenaren en ex-Twentenaren’, zegt mijn buurman. Andersom ook. En we beginnen aan een schier eindeloze opsomming.
Je had Kees Rijvers, de pionier van de FC. Je had de Van de Kerkhoven, Van Gerven, Wildschut en Thoresen, later had je Pahlplatz jr en Numan. Bosman, Bruggink en Van der Leegte, Van der Doelen en Van der Weerden, Vennegoor of Hesselink. Oh ja, ook Ten Rouwelaar, Culina, Ramzi en Gakhokidze. We vergeten er vast nog een paar.
En nu heb je bij FC Twente de oud-PSV’ers Arnold Bruggink en Pp jr, maar zij zijn geboren Tukkers ook al denken ze af en toe met zoete weemoed terug aan hun mooie tijden in Eindhoven. Alfred Schreuder zit naast Pp jr. Hij werd als jonge voetballer opgeleid bij PSV, zwierf langs een aantal eredivisieclubs en kwam in zijn nadagen op voorspraak van wie anders dan Fred Rutten naar FC Twente. Hij speelde een handvol wedstrijdjes mee, vertrok weer en werd vervolgens door Rutten andermaal binnengehaald om hem te assisteren als trainer en coach. Dezer dagen bedachten Schreuder en Pp jr samen met hun voorman Michel Preud’homme de strategie om dezelfde Rutten te tackelen in het domein waar hij opgroeide.
Ja, zo kun je nog doorgaan. Bij de FC is de uitblinkende Theo Janssen destijds ook door Rutten naar Twente gehaald. Hij zag nog wel brood in de middenvelder die bij Vitesse hevig aan het verpieteren was. En nu doet dezelfde Janssen zijn her-ontdekker de das om.
Spits Luuk de Jong loopt bij FC Twente de verdedigers van PSV te frustreren. En laat deze groeibriljant nu op voorspraak van Erik ten Hag naar Enschede gekomen zijn… Bij de FC zien we invaller Ola John nog een paar acties maken. Dat is de jongeman die PSV vorig jaar zo graag wilde inlijven, maar door FC Twente met strakke hand toch binnenboord gehouden kon worden.
Bij PSV staan dus de Tukkers Rutten en Ten Hag aan het stuur. Ze groeiden als voetballer en trainer op bij FC Twente, ze werden er volwassen. Beide PSV’ers hebben in de boezem van FC Twente gebivakkeerd. Guus Hiddink scherpte de talenten van Fred Rutten aan, waarna hij terugkwam bij zijn eeuwige liefde FC Twente. Daar zette de voormalige aanvoerder het vernieuwde eerste elftal op de trein naar de top van Nederland. Hij leerde de club professioneler denken dan men deed en haakte aan bij de grenzeloze ambities van een andere opkomende ster, Joop Munsterman, de voetbalbestuurder. En niet alleen haakte hij aan, hij adviseerde menigeen en bewaakte de ingezette marsroute. Ook niet onbelangrijk: hij polijstte ruwe diamanten als Karim El Ahmadi, Douglas, Eljero Elia en Orlando Engelaar; Blaise NKufo, Kennedy en Robbie Wielaert bloeiden onder zijn nooit versagende bezieling op.
Dat kon hij ook bij grotere clubs, zo geloofde hij zelf. En waarom ook niet. Maar bij Schalke04 mislukte zijn missie en bij PSV wil het nog niet helemaal lukken, want uitgerekend zijn intussen gestaag doorgroeiende oude club liep en loopt hem lelijk in de weg.
Erik ten Hag vertrok ook naar provincieclub PSV, want dat zou nog weer een stapje hoger zijn dan provincieclub FC Twente. Daar kon hij in andermans keuken met een bekende chef aan het hoofd meer leren. Joop was heel erg boos, zag de een na de andere cultuurdrager naar Eindhoven gaan en probeerde Ten Hag dwars te zitten. Vader Ten Hag lag er wakker van en leefde wekelijks met beide topploegen mee. Behalve afgelopen zaterdagavond: toen was hij voor FC Twente, althans dat neem ik aan. Want als bestuurslid van de landskampioen – met de uitbreiding van de Veste als hoofdbestanddeel van zijn portefeuille – loopt hij zich het vuur uit de sloffen. Maar stiekem denk ik dat senior zaterdag blijer geweest zou zijn met een gelijk spel. Want de vaderliefde trekt hem tegelijkertijd naar Eindhoven; logisch. Hoogstwaarschijnlijk is hij het immers geweest die de kleine Erik veertig jaar geleden het eerst tegen een bal liet trappen. Door vaderliefde ontluiken de meeste voetbaltalenten.
Ik zie Otman Bakkal een kans missen, de atleet die in Eindhoven bijna afgeschreven was, toen Fred Rutten hem naar FC Twente haalde en zodoende zijn carrière redde. Want in Enschede en Hengelo vond Bakkal de route naar de top terug en heeft zelfs vorig jaar al in het Nederlandse elftal gespeeld. Zo ging het ook Orlando Engelaar. Hij kwijnde weg in Genk, Rutten pikte hem op, inspireerde hem en zo fleurde de lange Rotterdammer op. En hoe. Hij haalde als Twentenaar Oranje en vervolgde zijn weg bij topclubs als Schalke en PSV.
Maar wat is dan die connectie tussen Engelaar en Tiendalli? De kittige back van de landskampioen speelde immers nooit bij PSV. Waarom doen ze daar beneden aan shirtje wisselen? Een klein onderzoek na afloop wijst uit dat de vaders van beide heren elkaar goed kennen vanuit hun thuisland Suriname. De shirts gaan derhalve uit vaderliefde naar beide pappa’s, die net als Ten Hag senior grondleggers zijn van mooie voetbalcarrières.
Zou Erik al een PSV-shirt aan zijn vader gegeven hebben?
(foto Eric Brinkhorst)
